"J.F" <j...@p...onet.pl> writes:

> https://direct.money.pl/artykuly/porady/kredyt-denom
inowany-i-indeksowany-co-powinienes-wiedziec
>
> "Kredyt denominowany jest kredytem złotowym, w którym wysokość
> zadłużenia określa się w umowie, a obliczana jest według kursu kupna
> waluty, jaki obowiązuje w dniu jej podpisania. Środki pochodzą więc z
> przewalutowania np. franka szwajcarskiego na złoty. Saldo kredytu to
> równowartość kwoty kredytu, która jest wyrażona w polskich złotych, po
> jej przeliczeniu na walutę obcą. W umowie widnieje kwota w walucie
> obcej. Klient zatem nie wie dokładnie, ile dostanie pieniędzy po tej
> operacji."

To jest jakaś nowomowa. Ale to nie jest umowa kredytowa, więc może sobie
nią być.

> A przyklad umowy kredytu indeksowanego

Nie ma całej treści, tylko fragmenty niestety

> §2.1 ,,kwota kredytu: (...) PLN (słownie sześćset trzydzieści tysięcy
> 00/100 PLN)"

Ok.

> §2.2 ,,kredyt jest indeksowany do CHF, po przeliczeniu wpłaconej kwoty
> zgodnie z kursem kupna CHF według Tabeli Kursów Walut Obcych
> obowiązującej w Banku (...) w dniu uruchomienia kredytu lub transzy.

A co to w ogóle znaczy? Co to znaczy "indeksowany do XXX"? Indeksowany
może być chyba czymś, i to nie od razu wyjaśnia sposób przeliczenia
wartości takiej rzeczy.
Np. pożyczka indeksowana inflacją (wartością pieniądza) jest właściwie
jasna, ale CHF nie jest wyznacznikiem wartości PLN ani CHF. Kredyt nie
jest nawet indeksowany kursem CHF przecież. Nie wiem, może się czepiam.

> calosc tez ciekawa
> "Nadto, pozwany wskazał, że powódka składając wniosek o kredyt
> korzystała z fachowej pomocy doradcy kredytowego oraz nie wyraziła
> zgody na kredyt w walucie polskiej, który został jej zaproponowany na
> samym początku rozmów.

A co to ma do rzeczy?

> Odnosząc się do postanowień wzorców umów uznanych za niedozwolone
> pozwany przytoczył stanowisko Sądu Najwyższego, które wskazywało, że
> niedozwolone jest jedynie posługiwanie się tymi postanowieniami we
> wzorcach umów, zaś legalność ich stosowania w konkretnej umowie może
> być badana w trybie kontroli incydentalnej, z uwzględnieniem
> postanowień całej umowy, rozkładu praw i obowiązków stron, ryzyka,
> jakie ponoszą itp.

A były tam takie postanowienia?

> Powódka jest też z zawodu radcą prawnym, który specjalizuje się w
> produktach bankowych i rynkach kapitałowych, a kwestionowane przez
> powódkę klauzule umowne zostały przez nią indywidualnie uzgodnione.
> "
>
> Konsumentka :-)

To swoją drogą. Natomiast byłbym daleki od nazywania osoby zajmującej
się DG (inną niż prawo + banki itp.) niekonsumentem.

Natomiast nie wiem na ile uznanie jej tutaj za konsumenta ma znaczenie.
BTW moim zdaniem kwestia bycia konsumentem (być może prowadzącym inną
działalność gospodarczą) powinna mieć znaczenie tylko wtedy, gdy bank
zastosował klauzulę, która _przed_zawarciem_umowy była wpisana do
rejestru niedozwolonych (lub np. było to jasno określone w ustawie itp).

Natomiast jeśli umowa przewiduje, że suma kredytu denominowana jest
w złotówkach, i jest oprocentowana stawką LIBOR + marża, to rzeczywiście
CHF i jego kursy mają się do tego nijak. Ja rozumiem jaka IDEA
PRZYŚWIECAŁA bankowi, ale trzeba było napisać sensową umowę - liczy się
treść zapisana, a nie ulotna idea, na którą zgody (i nawet wiedzy)
klienta nie można nawet uprawdopodobnić.
Z tym, że nie mamy tu całej umowy.
--
Krzysztof Hałasa