Lehman Brothers: historia upadku giganta

Przeczytaj także: Jak upadek Lehman Bros. wpłynął na rynki?

Henry Lehman otwierając swój wielobranżowy sklepik w 1844 roku w Montgomery zapewne nie przypuszczał, że jego nazwisko będzie sławne przez kolejne 164 lata. Młodzieniec z Bawarii przez kolejne 6 lat kontynuował samodzielnie swoją małą działalność gospodarczą. Kiedy w 1850 roku bracia byli już w komplecie (młodszy Emanuel i Mayer), firma zmieniła nazwę na znaną chyba każdemu kredytobiorcy w USA, Lehman Brothers.

W połowie XIX wieku swój renesans przeżywała bawełna, która w tym okresie była w cenie. Bracia wypatrując szansę, zaczęli ją przyjmować w rozliczeniu za towary dostępne na półkach w ich sklepie. Z czasem Lehman’owie skoncentrowali się głównie na handlu bawełną i w 1858 roku otworzyli biuro pośrednictwa handlu w Nowym Jorku, gdzie swoje oddziały mieli ich najwięksi konkurenci. Szefem nowojorskiej filii został jeden z dwóch żyjących braci – 32-letni Emanuel. Okres wojny secesyjnej był momentem stagnacji w rozwoju firmy. Po jej zakończeniu rodzeństwo wzięło czynny udział w odbudowie stanu Alabama. Lehman’owie zostali wyznaczeni do asystowania przy sprzedaży obligacji komunalnych tego stanu w 1867 oraz do obsługi finansowej władz z Montgomery.

Bracia włączyli się w proces powstawania Giełdy Bawełny, w której zarządzie od momentu powstania w 1870 roku zasiadał Emanuel Lehman. Ten okres w USA to czas dynamicznego rozwoju kolei, który przekształcił amerykańską gospodarkę z rolniczej w przemysłową. Firma Kuhn, Loeb & Co zajęła się budową trakcji kolejowej, jednak bez potrzebnego kapitału inwestycja nie mogła ruszyć z miejsca. W tym celu wyemitowano obligacje, które cieszyły się sporym zainteresowaniem, również ze strony Lehman’ów. Tym sposobem „królowie bawełny” kontynuowali swoją przygodę z finansami i giełdą, co zaowocowało nową specjalizacją – doradztwem finansowym. W 1889 przeprowadzili pierwszą ofertę publiczną (IPO) akcji International Steam Pump Company.

Na przełomie XIX i XX wieku domeną staje się finansowanie działalności firm zajmujących się sprzedażą detaliczną jak Sears, która istnieje do dziś. W latach 20. XX firma zaangażowała się w rozwój dynamicznego sektora lotniczego czy przemysłu filmowego, które korzystały z planów finansowania Lehman Brothers. W czasach Wielkiego Kryzysu w USA (1929 – 1933) The Lehman Brothers Corporation przeżywał oblężenie z powodu niedostatku kapitału na rynku. Firmy jedna po drugiej zgłaszały się do „królów bawełny” w celu pozyskania pieniędzy od prywatnych inwestorów. W latach 30. potomkowie trojga braci finansują działalność takich firm jak: Radio Corporation of America (która wprowadziła znane złącze RCA, wykorzystywane przy podłączaniu chociażby magnetowidu do telewizora) czy spółek poszukujących ropy naftowej.

Po wojnie, USA przeżyły rozwój gospodarczy, podczas którego wiele liczących się firm korzystało ze współpracy ze spadkobiercami Lehman’ów. „Bawełniani królowie” przyczynili się do rozwoju takich firm jak: Compaq, Ford Motor Company czy Philip Morris. W latach 60. i 70. rozpoczęli swoją działalność na innych kontynentach niż amerykański, nowe siedziby powstały w Paryżu, Londynie i Tokio. Lehman Brothers stał się nawet oficjalnym partnerem rządu USA przy emisji obligacji skarbowych.