Eneuel Leszek Ciszewski <Z...@d...czytania.fontem.Lucida.Console>
writes:

> Póki frankowe kredyty dawały (nierzadko irracjonalny) zysk
> kredytobiorcom -- frankowicze uważali się za geniuszy biznesu!

Kredyty frankowe nigdy nie dawały zysku kredytobiorcom.
Po prostu nie generowały (olbrzymiej) straty.
To po prostu były stabilne, (w końcu) uczciwe, przewidywalne kredyty.
Mniej-więcej takie, jak na Zachodzie, tyle że tam oczywiście to były
opcje podstawowe i jedyne.

Przynajmniej tak było na początku, zgodnie z moją teorią o degeneracji
(w której każdy wynalazek itp. jest skokową poprawą, która niestety
następnie powoli się stacza) - wprowadzenie "indeksacji", braku
możliwości spłaty w walucie kredytu (cofniętej, zresztą waluta kredytu
przestała być jasna) itp.

To, co umyka obserwatorom, to fakt, że problem nie leży w kredytach
frankowych i w ogóle we franku, tylko w niestabilnej złotówce, która
zgodnie z _oficjalnymi_założeniami_ (o czym z jakimś rodzajem dumy mówią
"najwyższe władze partyjne i państwowe") jest traktowana
instrumentalnie, służy do łatania budżetu i wyciskania społeczeństwa.

Wszystko to jest zgodne ze starożytnym "dziel i rządź" i wydaje się
działać bez zarzutu (niestety) - kredytobiorcy vs deponenci, piesi vs
cykliści vs kierowcy samochodów, mieszczanie vs wieśniacy, czarni vs
biali, ze wschodu vs z zachodu, katolicy vs pozostali, kochający
zwyczajnie vs inaczej itd. itd. Jak to było? Mańkuci vs praworęczni,
bruneci vs rudzi, muzykalni vs głusi itd.

I tak niestety będzie dopóki społeczeństwo nie zrozumie, że ten "inny"
to też człowiek, i że problem leży zupełnie gdzie indziej. Trochę już
chyba zrozumiało, więc może to jakoś jednak będzie. Lepsze wykształcenie
pomaga w tym procesie (może to dlatego nie jest na rękę rządzącym).

Pewne rzeczy dopiero trzeba zauważyć, nikt się nie rodzi wszechwiedzący
- niektóre moje wcześniejsze wizje wydają mi się obecnie niedorzeczne.
--
Krzysztof Hałasa