Użytkownik S.T. napisał:

>>Stad, ze jedynym motorem kierujacym poczynaniami czlowieka jest
>>osiaganie przyjemnosci*.
>>
>>Powiem jednak szczerze, ze nawala mi wyobraznia. Nie jestem w stanie
>>wyobrazic sobie innego powodu masowego i publicznego ogladania trupa niz
>>festyn.
>
> Domyślam się, że chodzi Ci o pejoratywny wydźwięk słowa festyn?

Jak najbardziej. Cos jak tlum zbierajacy sie tym szybciej im bardziej
wyszukanie tramwaj przecial jakiegos nieszczesnika. A gdy nieszczesnik
sie jeszcze rusza, to tlum wpada w ekstaze.

> Widzę też, że ten gatunek ekshibicjonizmu
> (publicznego obnażania niedoskonałości swojego umysłu)
> najwyraźniej sprawia Ci przyjemność.

Nie. To tez jest prowokacja.

> Jeśli to miał być rodzaj argumentu uzasadniającego postawioną
> wyżej przez Ciebie tezę, to przyznaję że jest celny.
> Ale jedno założenie jest w niej błędne,
> mianowicie, z założenia, że Bartol jest człowiekiem
> (czemu nie przeczę) wywiodłeś stwierdzenie odwrotne,
> że człowiek jest Bartolem, a z tym już się zgodzic nie mogę.
> Jeśli więc zrezygnujesz z tego zbytniego uogólnienia
> gotów jestem się z tobą zgodzić.

Przede wszystkim chcialbym byc dobrze zrozumiany. Tak jak napisalem,
chodzi o osiaganie przyjemnosci. Sam proces siegania moze byc dowolnie
nieprzyjemny, ale na koncu czeka przyjemnosc. To co czlowiek w zyciu
robi sluzy zdazaniu do jakkolwiek pojetych przyjemnosci. Dlatego tak
wielu ludzi wykonuje glupia robote i sie przy tym meczy. Bo potem moga
siasc w dziurawych gaciach i siatkowym podkoszulku przed telewizorem
kupionym na raty i oddac sie przyjemnosci bezsensownego wchlaniania
bezsensow.

Mozna cale swiadome zycie zdazac do jakiejs wyimaginowanej przyjemnosci
i jej de facto nie osiagnac (idealny przyklad zmarnowanego zywota) mozna
zyc zdazajac od jednej przyjemnosci do drugiej. Co kto lubi.

> Po chwili zastanowienia, dopiszę jeszcze,
> że gotów jestem zrezygnować z tej niewątpliwej przyjemności,
> jaką byłaby polemika z Twoją odpowiedzią oraz dodam,
> że użyłem na początku postu przejaskrawienia
> jedynie w celu zwrócenia Twojej uwagi na to,
> że sposób przedstawiania własnych poglądów
> może wywoływać reperkusje emocjonalne u innych.

Tak sobie mysle, ze czesto tylko brutalna prowokacja i granie na
emocjach sa w stanie zmusic ludzi do myslenia. Niestety zdecydowana
wiekszosc ludzi nie jest zdolna do swobodnych dywagacji intelektualnych.

Bartol