"Glenn" <g...@g...pl> writes:

> Tyle, że niektórzy nie mają szans pracować na 1,5 etatu i więcej, bo ich
> "etat" to 40h a nie 18 tak jak nauczycieli.

A moj "etat" to 12-16h. Dziennie (pomijajac urlop, na ktory wyjezdzam, gdy
praca mi sie znudzi). I co z tego?

Nawet tylko 12 h * 7 dni w tygodniu to 84 h. Moglbym powiedziec, ze jak
czyjs etat ma tylko 40 h, to spokojnie moze pracowac 2 razy tyle.


Nie rozumiesz, ze kazdy moze sobie sam ustalic ile godzin pracuje, i ze
nie ma najmniejszego znaczenia ile to jest jakichs tam wirtualnych
"etatow", a wazne jest jakie wiaze sie z tym wynagrodzenie, i czy da sie
z tego np. utrzymac sie/rodzine?

> Skoro mogą pracować na 1,5 i
> więcej etatu to znaczy, że podwyższenie "pensum" godziłoby w ich interesy -
> stąd taka obrona status quo.

Dlaczego mialoby godzic?
W ich interesy to godziloby efektywne obnizenie stawki za godzine, a nie
same kombinacje z pensum. Te ostatnie to co najwyzej moglyby godzic
w jakosc nauczania, ale tez watpie - raczej zmienialyby po prostu mnoznik
przy etatach.

> Z niewłaściwym sposobem finansowania się zgodzę - z tym, że zmiana sposobu
> finansowania pociągnęłaby za sobą ruszenie "świętych krów", które krzyczą
> jak to już teraz pracują 40h a nawet więcej (jak się to czekanie na
> wywiadówkę doliczy ;-))) ale rękami i nogami bronią się przed wpisaniem
> tychże 40h jako nominalnego czasu pracy.

Nominalny czas pracy to jest sensowny, w moim przekonaniu, tylko w jednym
przypadku - gdy ktos pracuje na etacie urzednika/sekretarki/itp, i ma
za zadanie czekac na potencjalnych interesantow.

Podobno takie cos jest potrzebne takze ludziom, ktorzy bez niego nie
potrafia zorganizowac sobie pracy - ale wysokie bezrobocie powinno
likwidowac takie problemy.
--
Krzysztof Halasa, B*FH