Wyniki funduszy inwestycyjnych na plus

Przeczytaj także: Rating funduszy inwestycyjnych - marzec 2009

W grupie funduszy mieszanych specjalizujących się w inwestycjach w polskie papiery wartościowe zwraca uwagę udział funduszy aktywnej alokacji, niezbyt wcześniej popularnych i nie zachwycających wynikami. Ich cechą charakterystyczną jest o wiele większa elastyczność w strategiach inwestycyjnych. Nie mają one tak ścisłych ograniczeń w doborze papierów do portfela, jak pozostałe grupy funduszy. Większość z nich może zarówno w danym momencie nie mieć w portfelu żadnych akcji, a w bardziej sprzyjających okolicznościach mieć ich np. 100 proc.

W grupie funduszy stabilnego wzrostu wyniki inwestycyjne również w większości przypadków były całkiem przyzwoite. Charakterystyczny jest tu brak tak wyraźnej dominacji funduszy inwestujących w papiery zagraniczne. Gdyby nie bardzo dobre wyczucie zarządzających z Millennium TFI, nie byłoby ich wcale w grupie najbardziej zyskownych.

Podobna sztuka nie udała się zupełnie w grupie funduszy inwestujących w papiery dłużne. Tu ze względu na różnice kursów walutowych niepodzielnie dominowały fundusze lokujące w walory zagraniczne. Warto zwrócić uwagę, że wyniki tych funduszy były tylko niewiele słabsze, niż funduszy akcyjnych. Należy jednak pamiętać, że w ich przypadku ryzyko jest duże, porównywalne z ryzykiem charakterystycznym dla funduszy akcyjnych. Mimo, że zmiany kursów na rynkach walutowych nie są aż tak gwałtowne, jak na rynkach akcji, to jednak możliwości szybkiego dostosowania portfela do zmian warunków rynkowych nie są łatwe i wymagają czasu. W każdym razie sytuacja, gdy wyniki funduszy papierów dłużnych są porównywalne z wynikami funduszy akcyjnych, zdarza się dość rzadko. Tego typu funduszom, oprócz korzystnych różnic kursowych, sprzyjała tendencja zdecydowanych obniżek stóp procentowych w większości największych światowych gospodarek. W Stanach Zjednoczonych oficjalne stopy procentowe w krótkim czasie zostały zredukowane z 5 proc. do zera, w strefie euro główna stopa procentowa wynosi 1 proc., podobnie jest w wielu innych krajach. Obniżki stóp procentowych powodują, że ceny papierów dłużnych o stałym oprocentowaniu lub zerokuponowych (sprzedawanych po cenach niższych niż cena wykupu i nie oferujących typowych odsetek) kupionych wcześniej, gdy stopy procentowe były na o wiele wyższym poziomie, dość dynamicznie rosną. Wyniki funduszu, który w tego typu papiery „zaopatrzył” się dużo wcześniej, poprawiają się bardzo wyraźnie.

W przypadku funduszy operujących na rynku polskim tego typu zjawisko wystąpiło w zdecydowanie mniejszej skali. Ale też i skala obniżek oficjalnych stóp procentowych była jak do tej pory niezbyt wielka, przynajmniej w porównaniu do tego, co obserwowaliśmy na świecie. W naszym zestawieniu nie uwzględniliśmy funduszy zamkniętych oraz większości funduszy specjalistycznych, na przykład koncentrujących się wyłącznie na wybranych sektorach gospodarki (np. spółkach eksportowych, budowlanych, związanych z energią, surowcami itp), choć niektóre z nich osiągnęły bardzo dobre wyniki.

Z analizy wyników rankingu można wyciągnąć trzy główne wnioski. Fundusze inwestycyjne nie są „z natury” złym instrumentem inwestycyjnym, o czym może świadczyć trwający od kilkunastu miesięcy exodus ich klientów. Jedynie niebyt umiejętne korzystanie z nich, może narazić na spore straty. W zależności od sytuacji rynkowej, atrakcyjne bywają różnego rodzaju fundusze, a dowodem na to jest sytuacja panująca na rynkach finansowych od prawie dwóch lat i być może zaskakujące część obserwatorów rynku wyniki funduszy papierów dłużnych. Od niekorzystnych wahań wartości kapitału zainwestowanego w fundusze można się chronić, stosując odpowiednie strategie inwestycyjne. Systematyczne i przemyślane inwestowanie za pośrednictwem funduszy zawsze jest lepsze niż podążanie za modą, która z pewnością na rynek funduszy wróci.

Do opracowania rankingu wykorzystano dane publikowane przez Analizy Online