Rynek walutowy 03-07.09.2007

Przeczytaj także: Rynek walutowy 20-24.08.2007

Spokojny początek tygodnia zawdzięczamy także świętu Dnia Pracy w USA, podczas którego tamtejsze rynki były zamknięte. W rezultacie przez pierwsze dwa dni obserwowaliśmy raczej zbieranie sił przez inwestorów na drugą połowę tygodnia. Eurodolar w tym czasie spadł co prawda o ok. jednego centa w rejon 1,3550, jednak taki ruch wpisywał się w scenariusz kształtowania się przedziału wahań i poziom ten stał się solidnym wsparciem dla kursu EURUSD.

W drugiej części tygodnia, za której początek uznać można środę, przyniósł już wątpliwości co do wartości dolara. Inwestorzy, których nastawienie na informacje z rynku pracy USA zdominowało handel w tym tygodniu, już we wtorek rozpoczęli sprzedaż dolarów spodziewając się pogorszenia sytuacji jeśli chodzi o nowe miejsca pracy. W takim przekonaniu utwierdził ich środowy raport ADP na temat zatrudnienia krajowego, który wyszedł zdecydowanie poniżej oczekiwań (zaledwie 32 tys.). Jak się okazało, opublikowane w piątek zatrudnienie w sektorze pozarolniczym w USA miało jeszcze bardziej negatywny wydźwięk, gdyż zamiast oczekiwanych 110 tys. nowych miejsc pracy utworzonych w sierpniu, liczba zatrudnionych w sektorze pozarolniczym spadła w tym okresie o 4 tys.. Nie może więc dziwić reakcja rynku eurodolara, który po tak złych informacjach został opanowany przez inwestorów chcących kupić wspólną walutę, co pozwoliło EURUSD otrzeć się o poziom 1,38, by ostatecznie zakończyć tydzień w rejonie 1,3765.

Innym wydarzeniem tego tygodnia oczekiwanym przez inwestorów była decyzja EBC w sprawie stóp procentowych. O ile decyzja o wstrzymaniu się z podwyżką stóp procentowych była zgodna z oczekiwaniami rynku, o tyle komentarz do niej był sporą niewiadomą, a słowa Jean Claud Trichet zbytnio tej sytuacji nie rozjaśniły. Szef EBC kolejny raz podkreślił, że najważniejszym celem polityki monetarnej jest walka z inflacją, jednak równocześnie podkreślił, że bank centralny będzie podejmował kroki konieczne do zapewnienia rynkowi płynności. Trichet podkreślał konieczność rozdzielenia krótkoterminowej perspektywy, jaką jest interwencyjne zaspokajanie popytu na gotówkę od celu średnio- i długoterminowego, jakim jest stabilność cen, zwracając uwagę na fakt, że interwencyjne działania nie muszą zmieniać perspektyw polityki monetarnej w średnim horyzoncie czasu.

Jeśli chodzi o informacje, które najbardziej interesowały rynek, a więc wskazówki co do dalszego rozwoju sytuacji w polityce monetarnej to Jean Claud Trichet starał się być wyważony. Już na samym początku sesji pytań i odpowiedzi zwrócił uwagę inwestorów na brak słów „wzmożona czujność” w jego komentarzu co uzasadnił koniecznością poznania dodatkowych informacji o skali możliwych problemów dla gospodarki Strefy Euro związanych z zaangażowaniem się instytucji europejskich na rynku instrumentów opartych na rynku kredytów w USA. Wydaje się więc, że bilans następnych posunięć banków centralnych Strefy Euro oraz USA wypada na korzyść wspólnej waluty, gdyż pomimo wstrzymania się EBC od dalszego zacieśniania polityki monetarnej, znacząco wzrosły szanse na odejście od restrykcyjnego nastawienia przez FED.