Kamil Jońca <k...@p...onet.pl> writes:

> Nie zgodzę się. Likwidacja obecnej "fikcji doręczenia"
> spowoduje bardzo szybko wysyp cwaniaczków co to będą unikali odbierania
> listów.

No to co z tego? Komu ma zależeć na doręczeniu - może adresatowi, który
nic o liście nie może wiedzieć?
Jakoś "windykatorzy" nie mają problemu z dotarciem do swoich "klientów"
- dlaczego państwo ma być zawsze uprzywilejowane?
Komornikowi też nie przeszkadzają takie uniki.

W tej chwili mamy wysyp cwaniaczków, którzy wysyłają listy wiedząc, że
adresat nie ma możliwości ich odebrać (albo po prostu tak, by nie miał
takiej możliwości) - to jest może lepiej?

To jest stary, komunistyczny relikt, w którym obywatel miał być
petentem^H^H^H^H^H^H^H^Hniczym w stosunku do "władzy" (będącej po prostu
właścicielem reszty społeczeństwa) - dowód na to, że jedną (?) nogą
wciąż tkwimy w komunizmie.

> Osobiście sądzę, że powinna być instytucja "adresu do doręczeń". Taki
> adres każdy mógłby sobie oficjalnie zarejestrować. Mógłby to być adres
> domowy, pracy, rodziców, kochanki, czy skrytka - wszystko
> jedno. I wysłanie przesyłki tylko pod ten adres byłoby skuteczne.

Wszystko fajnie - tylko jak chciałbyś udowodnić, że ktoś skutecznie
odebrał taką przesyłkę. Tzn. nie twierdzę, że to niemożliwe - ale które
rozwiązanie proponujesz?
Weź także pod uwagę możliwość wyjazdu np. na wakacje (3 tygodnie urlopu
to nic nadzwyczajnego, prawo mówi o pół roku). Trzeba chyba zauważyć, że
jeśli ktoś jest na wakacjach, to przypuszczalnie nie jest w stanie
zapoznać się skutecznie z korespondencją.
--
Krzysztof Hałasa