> To niestety normalne. Najpierw gwaltowna negacja, potem refleksja (jesli
> kogos na nia stac) i olsnienie.

Napisz coś jeszcze,
nie żałuj sobie, bo widzę że pomału
wydobywa się z Ciebie homo erectus ;-)

> Tak sie zastanawiam czasem skad sie bierze ten opor przed przyjemnoscia.
> I dochodze do wniosku, ze to wina religii, ktora kaze cale zycie walic
> sie w piesi za niepopelnione grzechy i cierpiec niewiadomo za co. A jak
> komus jest przyjemnie to znaczy, ze grzeszy i powinien czym predzej sie
> umartwic, posypac glowe popiolem, wyspowiadac sie i odpokutowac. Nie
> chodze na uroczystosci religijne bo dobija mnie ich smutek, a przeciez
> obcowanie z bogiem powinno byc czyms radosnym, do jasnej cholery!

Oj Bartol,
zdaje się równie wiele wiesz o hedoniźmie co o religiach i przyjemności.


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl