scholastyk pisze:
>>>> Jakim prawem ono ogranicza moje konstytucyjne prawo dysponowania moją
>>>> własnością? Dlaczego nie wolno mi życzyć sobie przelewania mojego
>>>> świadczenia na konto mamy (jak b. premier), syna, żony, kochanki, czy
>>>> dowolnej zaufanej osoby?
>
> Pytałem koleżanki, która pracuje w ZUS-ie.
>
> Nie wynika to z przepisów ale z praktyki. Podobno bank odbija przelew ze
> świadczeniem z ZUSu jeśli konto nie należy do świadczeniobiorcy lub nie jest
> on współwłaścicielem.
>
> Jeśli tak jest to ma to jakiś sens, szczególnie że wniosek o przelewanie
> emerytury na konto można przesłać do ZUSu pocztą (a zatem nie ma możliwości
> identyfikacji wnioskodawcy).

Może i ma sens w mniemaniu urzędników, którzy zawsze wiedzą lepiej co
jest dla obywatela dobre.
Przecież mogę, ja, Jan Kowalski, zażądać na piśmie (po okazaniu dowodu
osobistego), aby moją emeryturę przelewać na konto Hermenegildy
Kociubińskiej. Jeśli się pomylę w nazwisku lub numerze konta i przelew
się odbije, to jest to MÓJ PROBLEM, o który winić mogę tylko siebie.
Kasa wraca do ZUSu i spokojnie sobie czeka (nabijając procentów ZUSowi,
a nie mnie).
Podkreślam - ZUS takim postępowaniem narusza moje fundamentalne prawa i
przeciwko temu stanowczo protestuję.
ZUS po prostu tkwi po jaja w komunie (albo po czubek głowy w UE - nie
znam się na tak drobnych niuansach). Czy musi wymrzeć tamto pokolenie?
Czy trzeba wytruć to nowe?



--
Tnx. Regards. Bzd.