Rynek walutowy 1-28.02.2007

Przeczytaj także: Rynek walutowy 26.02-02.03.07

Tempo wzrostu gospodarczego w USA spada. Opublikowane z końcem stycznia wstępne dane na temat dynamiki PKB w IV kwartale ubiegłego roku mówiły o 3,5% wzroście, natomiast ich rewizja, opublikowana pod koniec lutego, wyniosła już zaledwie 2,2%. Słabszemu wzrostowi towarzyszy niska inflacja CPI, która w styczniu wyniosła 0,2%. Oprócz tego, pozytywnym sygnałem świadczącym o słabnącej presji inflacyjnej, jest również niska inflacja cen producentów, która w styczniu, za sprawą niższych cen ropy, spadła o 0,6% w porównaniu z grudniem. Oznaki osłabienia gospodarki widać również w wynikach wskaźników koniunktury. Zarówno Chicago PMI, jak i ISM w sektorze wytwórczym, spadły w styczniu poniżej poziomu 50 pkt., który jest wartością graniczną, pomiędzy dekoniunkturą a koniunkturą.

Słabszych wyników gospodarczych Stanów nie widać jednak w odczytach nastrojów konsumentów, co prawdopodobnie zawdzięczamy wciąż niezłej sytuacji na rynku pracy ( ok. 226 tyś. miejsc pracy w sektorze pozarolniczym stworzonych w styczniu, według opublikowanej 9 marca rewizji styczniowych wyników), oraz rosnącym dochodom osobistym (ich dynamika wyniosła w grudniu 0,5%, a w styczniu 1% m/m). W rezultacie lepsze wyniki zanotował wskaźnik nastrojów konsumentów Uniwersytetu Michigan (96,9 w styczniu wobec 91,7 w grudniu). Podobnie zresztą wygląda sytuacja z innymi wskaźnikami nastrojów konsumentów, które jeśli nawet spadły, to i tak pozostawały na względnie wysokich poziomach. Niestety, opublikowane na koniec lutego dane za ten miesiąc pokazują, że optymizm konsumentów powoli znika, co jest kolejnym, nienajlepszym sygnałem dla amerykańskiej gospodarki.

Głównym ciężarem dla sytuacji w amerykańskiej gospodarce okazuje się wciąż rynek nieruchomości. Chwilowa poprawa sytuacji, jaką można było zaobserwować na przełomie roku, była niestety stanem przejściowym. Opublikowane w lutym dane z rynku nieruchomości pokazują pogarszająca się sytuację w tym jakże ważnym sektorze gospodarki. Pogarsza się koniunktura zarówno na rynku wtórnym, jak i pierwotnym, a co gorsza spada liczba inwestycji oraz wysokość wydatków budowlanych. Część z tych czynników ma zapewne charakter sezonowy, związany z zaostrzeniem się zimy w styczniu, jednak nawet ten fakt nie może zmienić negatywnego odbioru panującej sytuacji przez inwestorów.

Powyższe powody powinny przemawiać za obniżką stóp procentowych w Stanach, dzięki czemu możliwe byłoby ożywienie koniunktury i przyspieszenie wzrostu. Takie posunięcie byłoby jednak ryzykowne i mogłoby skutkować gwałtownym wzrostem presji inflacyjnej, a to za sprawą podwyższonej inflacji bazowej, która przekracza wysokość inflacji CPI. Wystarczy podkreślić, że bazowa inflacja PCE wyniosła w styczniu 1,9% r/r, a więc była zbliżona do celu inflacyjnego i to w miesiącu, w którym spadły ceny paliw. Powoduje to, że na razie nie ma co liczyć na obniżki stóp procentowych, a przy niekorzystnym rozwoju sytuacji realne stają się nawet podwyżki. Wydaje się jednak, że w najbliższym czasie stopy w USA pozostaną bez zmian.

Całkowicie inaczej rysują się perspektywy Strefy Euro. Gospodarka kwitnie, a tempo wzrostu gospodarczego rośnie, przekraczając wcześniejsze oczekiwania rynku. PKB Strefy Euro wzrosło w IV kwartale o 3,3%, a temu dynamicznemu wzrostowi towarzyszyła umiarkowana inflacja ( HICP wyniosła w styczniu 1,8%, wobec oczekiwanych 1,9%) i spadek bezrobocia z 7,5% w grudniu, do 7,4% w styczniu. Korzystną sytuację obrazują również wskaźniki koniunktury. PMI, zarówno dla sfery produkcyjnej, jak i pozaprodukcyjnej, jest w miarę stabilne i kształtuje się na dość wysokim poziomie. Wskaźnik koniunktury w przemyśle (Business Climate) wzrósł z 1,4 w styczniu do 1,56 w lutym, natomiast indeks ZEW powrócił w lutym powyżej wartości 0 (wyniósł 2,9 wobec -3,6 miesiąc wcześniej), a indeks IFO pozostał na wysokim poziomie 107 punktów.