"J.F." <j...@p...onet.pl> writes:

> Zobacz to stanowsko rzecznika
> www.uokik.gov.pl/download.php?plik=19550
>
> On tam wprost pisze o "odstraszajacym charakterze".

Uważam, że nie powinno być czegoś takiego. Sprawiedliwość powinna być,
no, sprawiedliwa - nie straszna.
Zwłaszcza w sytuacjach, w których trudno postawić komuś zarzuty
kryminalne, w których zawarcie umowy odbyło się (przynajmniej
teoretycznie) zgodnie z ówczesnym prawem.

> Moze to i dobrze jak bank czy inna firma zamiast myslec jak tu wydymac
> klientow to beda myslec jak powinno byc uczciwie :-)

Myślę że oni nie myśleli jak "wydymać klientów", tylko raczej "jak
przedstawić swoją ofertę jako korzystniejszą", mimo że taką nie była.

Moim zdaniem sprawiedliwe byłoby poprawienie wadliwych elementów, ale
nie takie zmienianie umowy, że żaden bank nigdy by podobnej nie zawarł.

Co powinno zostać zrobione, co eliminowałoby niesprawiedliwe
postanowienia umów kredytowych, ale nie powodowałoby nieuzasadnionej
szkody u drugiej strony?
- ograniczenie wysokości prowizji k/s (spread) i bazowanie na kursie NBP
W moim przekonaniu wysokie prowizje są rażąco niezgodne z "zasadami
współżycia". BTW nie dotyczy to tylko kredytów, ale np. transakcji
karcianych.

- eliminacja spreadu w przypadku kredytów z PLN indeksowanych wartością
waluty obcej. Skoro nie ma sprzedaży ani kupna waluty, to czego
miałaby dotyczyć prowizja?

- w ogóle może należałoby uznać, że kredyt "indeksowany" jest zwykłym
kredytem walutowym. Pozostaje kwestia spreadu.

- możliwość spłaty w walucie została wprowadzona, aczkolwiek nie wiem
czy dotyczy kredytów "indeksowanych". Z tym że bez spreadu, to może
nie ma znaczenia.

W ogóle to nie jestem zwolennikiem tezy, że nie można zastąpić jednych
klauzul innymi. Przeciwnie, uważam że właśnie tak należałoby zrobić.

Owszem, takie zmiany jak powyższe zmniejszyłyby zysk banków. Ale to jest
IMHO uczciwe zmniejszenie, a nie rozbój w biały dzień, jak niektóre
sugerowane "rozwiązania".

Może to wszystko wynika z tego, że wiem jak to jest być przedsiębiorcą,
i wiem że przedsiębiorcy to tacy sami ludzie jak wszyscy inni
(w przypadku banków to wygląda nieco inaczej oczywiście).

> W przypadku kredytu walutowego to naturalne wydaje sie splacanie w
> walucie - bez zadnych spreadow.

Owszem. Także KC, "współżycie społeczne".

> A dla wygody klienta bank moze pozwolic splacac w zlotowkach - i tu
> juz spread umowny ..

Ale wymuszony. Z tym że teraz nie ma tego problemu.

> Teraz to sie banki raczej modla o to, zeby denominowanych nie uznano
> za indeksowane :-)

To byłby rozbój. Równie dobrze można się bać, żeby depozytów walutowych
nie uznano za złotówkowych.

Waluta kredytu to jednak główne postanowienie umowy, jak można je uznać
za niebyłe?

> Klopot z indeksowanymi taki, ze po wykresleniu opisu indeksacji, z
> uwagi na niekorzystny spread, bank zostaje z niczym.

Niekorzystne stopy chyba.
Uznanie, że kredyt w CHF (jakikolwiek, indeksowany lub nie) jest zwykłym
kredytem w PLN, kojarzy mi się bardziej z sądami ludowymi ZSRR niż
z cywilizowanych Zachodem, jakim podobno od jakiegoś czasu jesteśmy.

Przecież każdy z tych kredytów, indeksowany czy nie, był de facto
kredytem walutowym w CHF. Myślę, że uczciwe byłoby uznanie tych kredytów
właśnie za takie, i usunięcie elementów ewidentnie nieuczciwych
(np. własne kursy -> NBP, możliwość spłaty w walucie).

Natomiast polowania na czarownice mi się nie podobają. Z historii wiemy,
że często role się odwracają.

> Na poczatkujacego adwokata moze starczy :-)

Moim zdaniem to powinno być zrobione "odgórnie". Te umowy były powielane
w N kopiach. Powinny się tym zająć sądy, może na podstawie ogólnej
ustawy.
Kwota jest nieważna - chodzi o zasady.
--
Krzysztof Hałasa