Jeszcze słowo o "sukcesie" w sprawie Stoczni Gdańsk.

Ostatecznie można jeszcze zrozumieć, że biurokracja z KE w ramach
dbałości o równą konkurencję może zabronić danemu państwu członkowskiemu
nadmiernych dopłat do poszczególnych firm. Gdyby określona była
graniczna kwota dopłaty (niezależnie czy to przemysł samochodowy,
stoczniowy , czy też banki), to można by takie zasady akceptować.

Jeżeli jednak pani wysoka Komisarz Ludowa Neelie Kroes, stawia taki
warunek, że zgodzi się dla Stoczni Gdańsk na dodatkową pomoc publiczną,
ale pod warunkiem, że zniszczone będą dwie z trzech pochylnie i przez to
w sposób nieodwracalny ograniczone będą zdolności produkcyjne do budowy
określonego tonażu statków, to już jest jawna interwencja w operacyjne
zarządzanie prywatnego podmiotu gospodarczego. Nie ma to nic wspólnego z
zasadami wolnej konkurencji i rynku w ogóle. Powiem wprost. Wygląda to
raczej na jawną realizację zamówienia wpływowego lobby w celu niszczenia
konkurencji.

Otwiera się niewyobrażalne pole do nadużyć i korupcji. Jak tak ma
wyglądać ewolucja nowotworu jakim jest UE, to nie skończy się to dobrze.

Jeżeli uboższym członkom Unii odbierze się prawo do konkurowania
niższymi cenami , wynikającymi z niższych oczekiwań płacowych (co już
czyni się w UE w obszarze rolnictwa - nierówne dopłaty; rybołówstwa -
kwoty połowów itp), to skończy się to niewesoło, a partie typu Libertas
będą zdobywały coraz większe poparcie.

Nasz rząd nie powinien w tym aspekcie ustąpić nawet o centymetr, bo
wiadomo najważniejszy jest honor, a Polska od morza odepchnąć się nie
da!. Niestety jednak Grad pada....