Rynki wschodzące rodzą okazje inwestycyjne

Przeczytaj także: Kraje BRIC atrakcyjne dla polskich inwestorów

W okresie bessy MSCI EM TR zniżkował nieco mocniej od S&P 500 TR, ale należy wziąć też pod uwagę znacznie większą dynamikę wcześniejszych wzrostów. W okresie bessy inwestorzy w panice, nie zważając na długoterminowe perspektywy, uciekali od ryzyka lokując środki na rynku pieniężnym i w złocie. Zapoczątkowana fala wzrostowa w lutym 2009 pokazała siłę krajów wschodzących, które w szybkim tempie zaczęły odrabiać straty z wcześniejszego okresu. Indeks MSCI Emerging Markets TR zdążył wzrosnąć o około 90% od ostatnich dołków, podczas gdy S&P 500 TR poprawił swój wynik dopiero o około 50%. Proces skracania dystansu do państw rozwiniętych, z jakim mamy obecnie do czynienia, powoduje że PKB rynków wschodzących będzie wzrastał szybciej. Środki przeznaczane rokrocznie na inwestycje oraz przeprowadzane reformy dają szansę na utrzymanie tego wysokiego tempa wzrostu przez dziesięciolecia. Powoli, ale systematycznie rosło będzie też znaczenie tych krajów nie tylko w światowej gospodarce ale i na globalnej arenie politycznej. Te czynniki sprawiają, że także w przyszłości powinniśmy spodziewać się wyższych stóp zwrotu z długoterminowej inwestycji w akcje firm działających w tych regionach.

Inwestowanie pasywne lub aktywne

Wybór właściwych dla nas funduszy jest w dużej mierze zdeterminowany sposobem zarządzania portfelem. Inwestor długoterminowy, który stosuje strategię pasywną (zasada „kup i trzymaj”) powinien poszukiwać funduszy, które odzwierciedlają skład indeksu szerokiego rynku. Zatem najlepszym rozwiązaniem będą fundusze inwestujące w cały obszar rynków wschodzących. Przykłady funduszy, które inwestują zgodnie z powyższą zasadą to m.in.:

• Templeton Emerging Markets Fund,
• BlackRock Emerging Markets Fund,
• HSBC Global Emerging Markets Equity Fund.

Za inwestowaniem pasywnym przemawia teoria oraz badanie empiryczne, które pokazują, że w długim okresie czasu, niewielu aktywnym inwestorom udaje się pokonać benchmark, czyli indeks giełdowy do którego się porównują.