Rynek złota kuszący lecz ryzykowny

Przeczytaj także: Rynek złota: popyt przewyższa podaż

Z drugiej strony zanim miałby zrealizować się taki scenariusz, może upłynąć kilka kwartałów, bo póki co we wszystkich największych gospodarkach obserwujemy przeciwne zjawisko (odlewarowania), czyli spadek cen wynikający ze spłacania kredytów, które wcześniej przez kilkanaście lat pompowały wartość aktywów. Tym, czego niestety historia nie ujawnia, jest wpływ eksperymentów dokonywanych aktualnie przez banki centralne na rzeczywistą wartość pieniędzy.

Spada popyt, rośnie podaż
Kilka tygodniu temu za jedną uncję złota płacono okrągłe 1000 dolarów, ale mało kto zachęcając do inwestowania w ten metal szlachetny przypomina, że wzrosty na tym rynku trwają już prawie 7 lat i w tym czasie ceny zwiększyły się czterokrotnie. Przewaga kupujących nad sprzedającymi w najbliższych miesiącach zostanie wyraźnie zachwiana na skutek decyzji podjętej podczas kwietniowego szczytu G20. Postanowiono bowiem, że Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW), który jest jednym z największych posiadacz złota w fizycznej formie, sprzeda około 400 ton metalu (równowartość ok. 12,5 mld USD licząc po dzisiejszych cenach), aby pozyskać środki na ratowanie rynków wschodzących. Rośnie zatem rozmiar dostępnego towaru i to niemal skokowo, bo dodatkowa podaż metalu ze strony MFW zdołałaby zaspokoić cały popyt przemysłowy na złoto zgłoszony w latach 2003-2007.

A co dzieje się po drugiej stronie rynku? Otóż okazuje się, że w tym przypadku również perspektywy nie są świetlane, ponieważ na skutek strat poniesionych w związku z kryzysem finansowym przez najzamożniejszych klientów kupujących biżuterię, w ubiegłym roku załamał się rynek jubilerski. Globalna sprzedaż złotej biżuterii spadła o ponad 10 proc. i była w 2008 r. najniższa od dwudziestu lat. Nie trzeba specjalnie interesować się inwestycjami, żeby wiedzieć, że konsumenci – zarówno najzamożniejsi, jak i najubożsi – zaciskają pasa nie tylko w USA i Indiach, które są największymi rynkami jubilerskim. Lista miliarderów Fobresa skurczyła się w tym roku o ponad 300 pozycji (do ok. 800 miejsc), a ci, którzy na niej się utrzymali, dysponują o kilkadziesiąt procent mniejszym majątkiem niż rok wcześniej. Biżuteria nie będzie raczej dobrem pierwszej potrzeby. W tym kontekście wzrost ceny złota wydaje się być niemal wyłącznie zasługą funduszy hedgingowych, których strategia może ulec szybkiej zmianie.

Warto gonić króliczka?

Nabywając w tym momencie złoto po cenie z okolicy 900 USD za uncję może się okazać, że na atrakcyjną stopę zwrotu przyjdzie nam czekać znacznie dłużej niż gdybyśmy ten sam kapitał ulokowali w mocno przecenione akcje spółek giełdowych. Jeśli chcemy już teraz zabezpieczyć się przed nieoczekiwanym wzrostem cen, lepszą decyzją może być kupno jednostek funduszy surowcowych inwestujących w ropę, produkty rolne czy metale przemysłowe. Rozważając nabycie takich funduszy, w tym również funduszy dedykowanych tylko rynkowi złota, pamiętajmy, że o stopie zwrotu decyduje jeszcze jeden czynnik działający w tle, czyli kurs dolara. Nie można wykluczyć scenariusza, w którym złoto podrożeje o 20 proc., a złoty umocni się względem amerykańskiej waluty o jedną trzecią i w rezultacie poniesiemy straty.

Podsumowując: inwestowanie w złoto jest znacznie bardziej skomplikowane niż mogłoby się wydawać i jednocześnie na cenę kruszcu wpływa tak wiele czynników, że dla spokoju ducha lepiej pozostać przy znanych i dobrze rozumianych formach inwestowania. Pogoń za kolejnym hitem sezonu najczęściej kończy się dołączeniem do trendu tuż przed jego załamaniem. Zamiast poszukiwać okazji do szybkiego zarobku na egzotycznych rynkach, pozostańmy przy znanych metodach pomnażania kapitału. A pytanie „Co nowego kupić?” zamieńmy na „Kiedy kupić już znane aktywa?”.