Rynek złota kuszący lecz ryzykowny

Przeczytaj także: Rynek złota: popyt przewyższa podaż

W tej sytuacji kuszące mogą wydać się perspektywy stojące przed rynkiem złota, które prezentuje się często jako klasę aktywów na ciężkie czasy. Zanim jednak ulegniemy marketingowym sloganom powinniśmy zrozumieć, jakie ryzyko wiąże się z inwestowaniem w złoto.

Pierwsza zasada Buffeta

Powoływanie się na Warrena Buffeta w momencie, gdy jego firma ubezpieczeniowa wpada w coraz poważniejsze tarapaty, być może nie jest w tej chwili najlepsze, ale podstawowa zasada, którą kierował się przez wiele lat ten znakomity inwestor pozostaje uniwersalna. Buffet nigdy nie inwestował w coś czego nie rozumiał do końca i tak samo i my powinniśmy postępować ze swoimi pieniędzmi. Łatwo dać się namówić na kupno złotych monet czy ulokowanie kilku tysięcy w fundusz złota, a następnie w przypadku niepowodzenia zrzucać odpowiedzialność na ekonomistów i doradców, którzy rysowali perspektyw wysokich zysków. Buffet nie rozumiał modeli biznesowych spółek internetowych i gdy całe Wall Street lokowało miliardy dolarów w dotcomy (np. sprzedające karmę dla psów przez Internet), on ze swoimi konserwatywnymi zasadami stał z boku, lecz dzięki temu uniknął ogromnych strat. Nie ulegajmy więc krótkotrwałym modom, a jeśli już jakiś nowy rynek wydaje się atrakcyjny, przed zainwestowaniem na nim pieniędzy poświęćmy swój cenny czas i poznajmy dokładnie zasady gry.

Kto z nami gra

Rynek złota jest bardzo płytki. Co roku na całym świecie wydobywa się kruszec wart około 100 mld USD. Po stronie kupujących złoto w fizycznej formie, trzeba wyróżnić trzy rodzaje podmiotów. Pierwszy to inwestorzy finansowi oraz banki centralne lokujące część rezerw walutowych w tzw. „twarde aktywa”, pozwalające uniezależnić się od ryzyka kursowego. Ponadto olbrzymi wpływ na kształtowanie się rynkowej ceny złota mają fundusze hedgingowe, niekoniecznie zainteresowane posiadaniem złotych sztabek we własnym sejfie, ale np. wykorzystaniem niewielkiej korelacji cen złota z innymi rynkami do zabezpieczenia innych pozycji w portfelu. Popyt inwestycyjny jest najdynamiczniej rosnącym źródłem kapitału napływającego na rynek złota. Od 2003 r. do 2007 r. zwiększył się o 280 proc., ale stanowił w tym czasie zaledwie 19 proc. ogółu popytu.
Drugą i jednocześnie największą część popytowej strony rynku stanowi branża jubilerska. Pod względem wartości największym graczem są Stany Zjednoczone, ale biorąc pod uwagę wolumen sprzedaży liderem są Indie, które w 2007 r. odpowiadały aż za jedną czwartą popytu. Łącznie w latach 2003-2007 producenci biżuterii kupili prawie 2500 ton złota, co odpowiadało 68 proc. całego zapotrzebowania na kruszec. Jeśli dodamy do tego popyt zgłaszany przez przemysł, który stanowi ok. 13 proc. ogółu, otrzymamy jasny obraz sił wpływających na cenę metalu. Skoro wiemy już, kto rozdaje karty na interesującym nas rynku, spróbujmy wychwycić najważniejsze tendencje, które w perspektywie kilku miesięcy będą wpływać na cenę kruszcu.

Może jednak kupić

Głównym argumentem przemawiającym za kupnem złota są ostatnie inicjatywy podejmowane przez największe banki centralne usiłujące pobudzić gospodarki do wyjścia z recesji. Rosnące w zawrotnym tempie zadłużenie USA oraz niewyobrażalna ilość pieniędzy trafiająca w krótkim czasie do obiegu poprzez liczne programy pomocowe, niosą ze sobą ryzyko wystąpienia w przyszłości wysokiej inflacji czy wręcz hiperinflacji. Historia pokazuje, że w warunkach rosnących cen złoto było najczęściej znakomitą inwestycją, ponieważ w przeciwieństwie do akcji czy obligacji, metale szlachetne mają pokrycie w fizycznej formie.