Użytkownik "Farfotzel" <f...@g...pl> napisał w
wiadomości news:c8imki$ple$1@helios.nd.e-wro.pl...

Podejrzany powinien się wydać klient znający procedury. W sumie jeśli nie
wynika z wywiadu, że zna je z jakiegoś zawodowego powodu, to najpewniej
zaciągał wiele kredytów. Czy miał czas je spłacić? Zresztą w mniejszym
banku da się wyczuć klienta. Klient szukający kredytu przyjdzie zapytać,
nierzadko kilka razy. Będzie się radził, jak to załatwić taniej. Oszustowi
koszty są obojętne, o szczegóły nie pyta, bo po co.

Warto klienta zapytać czym zajmuje się firma, w której pracuje. Skoro tam
pracuje, to powinien chyba wiedzieć. Takie informacje można zweryfikować
na szybkiego choćby w sieci albo dzwoniąc do tej firmy i pytając, czy mają
w sprzedaży na przykład jakiś tam towar. Zadzwonić do jakieś pokrewnej w
branży firmy i zapytać, czy tamtą znają.

Warto znaleźć w książce telefonicznej numer telefonu do tej firmy (nie z
pieczątki!!) i poprosić do telefonu zainteresowanego nie przedstawiając
się. Jak się zdziwią, to się sprawa rypnie. Jeśli gość pracuje w jakieś
większej firmie, to warto go zapytać, czy zna Marysię LIPNICKĄ, która tam
też pracuje. Jego odpowiedź może być znamienna, zwłaszcza jak przyzna, że
często w przerwach pijają razem kawę. :-)) Jak klient będzie się upierał,
że taka nie pracuje, to mu tłumaczymy, że kiedyś się starała o pracę, a
teraz się nie widujecie. A może się zwolniła? Można zapytać również o
przełożonego klienta. Jak się zatnie, to też powód do podejrzeń.

Warto zadzwonić do miejsca zamieszkania klienta i zapytać, czy czasem nie
ma go w domu. Jeśli sam właściciel dokumentów nie bierze udziału w
szwindlu, to sprawa się znów rypnie z miejsca.

Warto każdy przypadek oszustwa natychmiast zgłaszać policji. Tak, by
klienta wyprowadzili w kajdankach. Ja wiem, że to kłopot dla banku czy
firmy, ale jak się lumpy dowiedzą, że w tym miejscu się to tak kończy, to
będą je omijać z daleka. Może stracicie kilku klientów, ale na pewno nie
będą to cenni klienci. Wiele banków uważa, że cierpi na tym ich dobre
imię, a to moim zdaniem błąd. Złodziej, to złodziej.

Nie należy przekazywać klientom szczegółów dotyczących sposobu oceny
wiarygodności kredytowej. Jeśli powiesz klientowi, że nie dostanie
kredytu, bo zarabia 800 zł, ale jakby zarabiał 830, to by system puścił,
to gość pójdzie i załatwi sobie takie zaświadczenie. Przyjdzie na drugiej
zmianie, jak będzie cwany, bo nie wykluczone, że przyjdzie za parę minut.

No chyba, że obracamy kota do góry ogonem i mu mówimy, że jakby miał te
830 zł, to bez decyzji szefa kredyt przejdzie, a tak, to nie wiadomo, czy
szef się zgodzi. Jak gość zaproponuje, ze przyniesie nowe zaświadczenie,
to wiadomo, że to lipa. No w końcu przecież średnia to średnia. Z dnia na
dzień podwyżki nie dostanie tylko dla tego, że chce kredyt w banku.

Warto zresztą mniej więcej się orientować w wysokości dochodów na różnych
stanowiskach. Nie przyjmować tych oświadczeń tak bezkrytycznie. Pracownik
budowlany, który zarabia 3.000 zł miesięcznie w firmie Kazek GOLARZ z/s
Pipidówa ul. Nijaka 7/5 to bzdura. Jeśli nawet tyle zarabia, to na pewno
nie legalnie i takiego zaświadczenia nikt normalny mu nie wystawi.
Zresztą, jeśli tyle zarabia, to po co mu kredyt 500 zł?

Warto klienta zapytać, w jakim dniu chciał by płacić raty - nawet jak nie
ma możliwości wyboru. To się sprostuje później. Jeśli klient ma zamiar to
płacić, to będzie się zastanawiał nad wyborem. W dzień po wypłacie, albo
coś takiego. Oszustowi wszystko jedno, bo przecież nie ma zamiaru tego i
tak płacić.

Przede wszystkim z klientem trzeba rozmawiać. Przy mądrze poprowadzonej
rozmowie oszusta da się wyczuć. Normalny szary człowiek, który przyszedł
po kredyt nie będzie miał zahamowań. Jeśli nawet wyda u się dziwne pytanie
o szefa, to po prostu powie, że nie powie bo nie ma ochoty. Oszust albo
się pogubi, albo zacznie mieszać, że nie wie albo zrobi awanturę czując
zagrożenie.