TFI wprowadzają IKZE

Przeczytaj także: Ulga IKZE. Ile można zyskać jeszcze w 2023 roku?

Wybór gotowej strategii inwestycyjnej lub możliwość jej samodzielnego stworzenia w oparciu o fundusze ze standardowej oferty – tak najkrócej można opisać propozycję towarzystw funduszy inwestycyjnych, które wprowadziły do oferty indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego (IKZE). Dotychczas zaoferowały je: Pioneer Pekao TFI, KBC TFI oraz Legg Mason TFI. Jego wprowadzenie w niedługim czasie zapowiadają kolejne, m.in. BPH TFI, Skarbiec TFI czy Allianz TFI.

Od strony produktu, oferta TFI w zakresie IKZE niewiele różni się od tego, co proponują w przypadku indywidualnych kont emerytalnych (IKE). Te dwa programy dla oszczędzającego różnią się głównie pod względem podatkowym oraz wysokości rocznych limitów wpłat. Jednak z poziomu TFI te aspekty nie mają większego znaczenia, dlatego oferty są niemal identyczne.

Pioneer Pekao TFI zaproponował rozwiązanie opierające się na dwóch modelowych strategiach inwestycyjnych: dynamicznej i umiarkowanej. W obydwu przypadkach w grę wchodzą te same trzy fundusze: Pioneer Akcji – Aktywna Selekcja, Pioneer Obligacji Plus oraz Pioneer Lokacyjny. Strategie różnią się proporcjami, w jakich wpłaty dzielone są pomiędzy poszczególne fundusze. Dodatkowo wprowadzono mechanizm automatycznej zmiany alokacji wpłat, pomyślanej w taki sposób, aby wraz z upływem czasu i zbliżaniem się do wieku emerytalnego, udział części ryzykownej stopniowo się zmniejszał na korzyść części bezpiecznej. Przykładowo, w wariancie dynamicznym, mając do 65. urodzin więcej niż 20 lat, modelowy portfel proponowany przez Pioneera zakłada lokowanie 60 proc. wpłat do funduszu akcji, 35 proc. do funduszu obligacji i 5 proc. do funduszu lokacyjnego. Po 50. urodzinach te proporcje będą się już kształtować, odpowiednio 40-40-20 proc., zaś począwszy od 60. urodzin 10-30-60 proc.

Oszczędzający w każdej chwili może dokonać realokacji, czyli zmienić podział środków zgromadzonych dotychczas w ramach programu. Jeśli taka będzie jego wola, może wszystkie środki ulokować w jednostkach tylko jednego funduszu. Taka dyspozycja nie zmieni jednak poddziału wszystkich kolejnych wpłat, które będą alokowane zgodnie z pierwotnie wybranym wariantem.

Pod względem kosztów ponoszonych przez uczestników funduszy, oszczędzający w ramach IKZE nie będą w żaden specjalny sposób uprzywilejowany. Towarzystwo nie pobiera żadnych dodatkowych opłat za prowadzenie programu. Opłata za zarządzanie pobierana jest z poziomu funduszy i zgodnie ze statutami wynosi od 1,6 proc. (Pioneer Obligacji Plus) do 3,6 proc. (Pioneer Akcji – Aktywna Selekcja). Towarzystwo nie rezygnuje z pobierania opłaty manipulacyjnej przy zakupie jednostek funduszy (od 1,5 do 5 proc.), ale wraz z dokonywaniem kolejnych wpłat ich wysokość systematycznie będzie malała, aż w końcu po ośmiu latach i po zgromadzeniu w sumie ponad sześciu tysięcy złotych, spadnie do zera. Jednorazowa minimalna wpłata nie może być mniejsza niż 100 zł, z wyjątkiem pierwszej, która powinna wynosić co najmniej 200 zł.

W nieco odmienny sposób postąpiło KBC TFI, w całości pozostawiając oszczędzającemu wybór alokacji wpłat pomiędzy różne fundusze. A towarzystwo zaoferowało ich aż osiem: KBC Akcyjny, KBC Globalny Akcyjny, KBC Aktywny, KBC Globalny Stabilny, KBC Stabilny, KBC Papierów Dłużnych, KBC Pieniężny i KBC Akcji Małych i Średnich Spółek. Jest więc z czego wybierać.

KBC TFI zrezygnowało z pobierania wszelkich opłat manipulacyjnych, także w przeciwieństwie do Pioneera, nie trzeba czekać aż na koncie uzbiera się większa kwota. W kwestii wynagrodzenia za zarządzanie funduszami, w jednym i w drugim przypadku wygląda to już identycznie. Zatem tu również jest ono pobierane z poziomu funduszu i w zależności od jego rodzaju kształtuje się na poziomie od 0,8 do 4 proc. Na niższym poziomie ustalono natomiast minimalną jednorazową wpłatę – 50 zł (pierwsza nie mniej niż 100 zł).