RobertS <r...@x...pl> writes:

>> Jeszcze gorzej mają doktoranci. Z różnych stypendiów, grantów i diet
>> na
>> wyjazdach potrafią wyciągnąć nawet kilka średnich krajowych, a banki
>> nawet nie chcą z nimi rozmawiać na temat kredytów.
>> Że już nie wspomnę o kredytach hipotecznych branych na ~30 lat gdzie
>> przecież wykształcenie powinno mieć swoją wagę.
>
> a jak na złote przeliczysz wyksztalcenie?

Jak wszystko inne - statystycznie.

> dla banku liczy sie dochod, lepszym klientem jest kolo po podstawowce,
> ktory zarabia na umowe o prace 5000 zl (a tacy przeciez sa) niz
> doktorant lub podobny, ktory oficjalnie ma 1000 zl...

Problem jest taki, że według banku to doktorant ma oficjalnie NIC.
A nawet mniej niż nic, bo według banku to jest nikim - ani studentem,
ani pracownikiem, a newet nie bezrobotnym - nikim.
Z jakiś przyczyn wymienione przeze mnie wyżej dochody nie są uważane za
dochody.

> posredniaki pelne sa osob z wyzszym wyksztalceniem, ktore szukaja
> pracy i znalezc jej nie moga...

To o niczym nie świadczy. Pośredniaki są też pełne osób, które kiedyś
dużo zarabiały, a teraz nie mają nawet minimalnej krajowej (aktualna
kondycja finansowa nie jest wyznacznikiem przyszłości).

Statystycznie jednak rzecz ujmując osoby z wyższym wykształceniem
zarabiają więcej oraz łatwiej znaleźć im pracę (ilu jest procentowo
bezrobotnych profesorów?).
I zupełnie nie kumam dlaczego w badaniu zdolności kredytowej na 30 lat
banki w ogóle nie biorą tego pod uwagę. Założenie, że ktoś przez całe
życie będzie pracował w firmie X za pensję Y jest kompletnie idiotyczne.

--
jimmij