Polska waluta w konsolidacji

Przeczytaj także: Kurs złotego pod znakiem korekty

Rynek międzynarodowy

Miniony tydzień na międzynarodowym rynku walutowym upłynął pod znakiem dużej zmienności na parze EUR/USD. W piątek wspólna waluta znajdowała się na poziomie zbliżonym do poniedziałkowego. W ciągu tygodnia natomiast zakres ruchów eurodolara wyniósł 5 figur, a kurs EUR/USD wahał się w przedziale 1,2550 – 1,3070.

W nocy z wtorku na środę Ameryka wybrała nowego prezydenta – został nim kandydat demokratów Barack Obama. Póki co rynek nie zdążył jeszcze zareagować zdecydowanie na wynik wyborów. Dolar po znaczącym osłabieniu na fali niepewności towarzyszącej rozstrzygnięciu wyborów, w środę umocnił się nieco względem euro. Analizując historyczne zachowanie dolara, w sześciu na siedem przypadków elekcji waluta amerykańska umacniała się przez około pół roku po wyborach, bez względu na to, czy zwyciężył demokrata, czy republikanin. Można powiedzieć, iż rynek udzielał do tej pory nowemu prezydentowi swoistego „kredytu zaufania”, przed weryfikacją efektów jego pierwszych decyzji. Bardzo możliwe, iż w obecnej sytuacji będzie podobnie. Oczekiwania wobec nowego prezydenta są jednak nadzwyczajne – musi on stawić czoło największemu kryzysowi w amerykańskiej gospodarce od czasów Wielkiego Kryzysu lat 30' XX wieku. Po wstępnym ustabilizowaniu rynków finansowych, gospodarka Stanów Zjednoczonych potrzebuje obecnie silnego impulsu stymulującego jej wzrost. Barack Obama jest zdecydowanym stronnikiem ekspansywnej polityki fiskalnej. Dalsze poluźnianie polityki pieniężnej staje się natomiast coraz trudniejsze. Koszt pieniądza po ostatnich wynosi obecnie 1%, ponadto w obliczu pogorszenia się nastrojów wśród konsumentów oraz producentów oraz wzrostu awersji do ryzyka, cięcia stóp procentowych stają się coraz mniej skuteczne, jeśli chodzi o stymulowanie gospodarki. Dobrym rozwiązaniem w tym momencie wydaje się być impuls za pośrednictwem zwiększenia wydatków rządowych, nawet za cenę wzrostu deficytu budżetowego. To, co jednak niepokoi w planach Obamy, to fakt, iż jest on zwolennikiem nie tyle zwiększenia nakładów na inwestycje, co na rozszerzenie zakresu pomocy socjalnej – działania te mogą natomiast okazać się procykliczne. Szczegółowe plany nowo mianowanego prezydenta nie są jednak jeszcze znane.

Duża nerwowość na rynku panowała również w czwartek po ogłoszeniu przez Bank Anglii oraz ECB decyzji odnośnie stóp procentowych oraz po publikacji danych z amerykańskiego rynku pracy. Europejski Bank Centralny obniżył koszt pieniądza o 50 punktów bazowych, co okazało się być zgodne z oczekiwaniami. Niespodzianką dla rynków okazał się natomiast decyzja BoE – Bank obciął stopy procentowe o 1,5 punktu procentowego. Inwestorzy poznali również dwa raporty z rynku pracy USA – raport Challengera wykazał, iż w sektorze przedsiębiorstw w październiku ubyło ponad 112 tys. miejsc pracy. Agencja ADP natomiast w swoim raporcie podała, iż zatrudnienie w sektorze prywatnym spadło o 157 tys., wobec oczekiwań redukcji etatów o 100 tys. Decyzje te paradoksalnie umocniły dolara. Odreagowanie tego ruchu przyszło pod koniec tygodnia wraz z publikacją danych z amerykańskiego Ministerstwa Pracy, które po raz kolejny okazały się być zdecydowanie gorsze od oczekiwań. Stopa bezrobocia wzrosła do poziomu 6,5% - najwyższego od 14 lat, a zatrudnienie w sektorze pozarolniczym zmalało o 240 tys., czyli więcej niż oczekiwano. Inwestorzy obawiają się, iż gospodarka amerykańska może natrafić na mur, w momencie, w którym dalsze poluźnianie polityki pieniężnej okaże się już niemożliwe, a kraj będzie bezskutecznie walczył z recesją. Rynek zdaje sobie także sprawę, iż zła koniunktura w USA odbije się negatywnie na całej gospodarce globalnej. Udział Stanów Zjednoczonych w światowym popycie jest bowiem bardzo wysoki.

Wszystkie opinie i prognozy przedstawione w niniejszym opracowaniu są jedynie wyrazem opinii autorów w dniu publikacji.