Bessa na rynku: gdzie inwestować?

Przeczytaj także: Poradnik inwestora 2008

Zarządzanie kapitałem

„Wyczucie” trendu jest w inwestowaniu problem największym, niemniej jednak, poprzez odpowiednie zarządzanie portfelem można ograniczyć poziom strat. Kontrola strat jest bardzo istotnym elementem, pamiętajmy, bowiem, że do pokrycia straty określonej wysokości procentowej potrzebne jest wypracowanie wyższego zysku. Strategia polegająca na „brnięciu” w straty w nadziei na ich odrobienie po zmianie trendu jest niebezpieczna. Jak tego uniknąć? Rozwiązań może być kilka.

Pierwsze polega na rozłożeniu kwoty, która planujemy zainwestować na mniejsze sumy i lokowaniu ich stopniowo. Przykładowo, mamy do dyspozycji 20 tys. zł, które inwestujemy w 10 krokach po 2 tys. zł. Na wstępie określamy poziom akceptowalnej straty, która wynosi np. 5%. Inwestujemy pierwsze 2 tys. zł i obserwujemy wynik po określonym czasie. Jeżeli mamy zysk na poziomie 3%, lokujemy kolejne 2 tys. , nie zmieniając poziomu akceptowalnej straty. Jeżeli po upływie kolejnego okresu zysk przekracza 5%, inwestując kolejną kwotę możemy zwiększyć poziom akceptowanej straty portfela z uwagi na to, że mamy już pewną „poduszkę” w postaci wypracowanego zysku. Poziom dopuszczalnej straty może w tej sytuacji wzrosnąć do 7,3%. Możemy też pozostać przy bezpieczniejszym wariancie i nie zwiększać poziomu akceptowanej straty dla każdej kolejnej inwestowanej kwoty, w efekcie czego poziom dopuszczalnego spadku całego portfela, uległby zmniejszeniu. Oczywiście w przypadku wystąpienia spadków w wysokości odpowiadającej dopuszczalnej stracie, zamykamy pozycję.

Inne rozwianie to inwestycja od razu pełnej kwoty, czyli 20 tys. złotych. Podobnie jak w pierwszym wariancie, poziom akceptowanej straty wynosi 5%. Wypracowanie zysku na poziomie 5% powoduje automatycznie zmniejszenia dopuszczalnej straty do poziomu zainwestowanego kapitału. Wzrost zysku o kolejne 5% powoduje dalsze podnoszenie poziomu dopuszczalnej straty. Jej wystąpienie oczywiście skutkuje zamknięciem pozycji.

Dywersyfikacja aktywów

Drugie ważne narzędzie, o którym już wspomniano na wstępie, jest dywersyfikacja aktywów, aczkolwiek nie zawsze jest ona równoznaczna z obniżeniem ryzyka portfela. Należy ją rozpatrywać w kilku płaszczyznach. Po pierwsze portfel powinien być zbudowany z różnych klas aktywów: akcje, obligacje, lokaty, surowce, waluty. W obrębie poszczególnych klas aktywów potrzebna jest z kolei dywersyfikacja geograficzna, sektorowa oraz segmentowa. O tym, jakie korzyści z niej płyną można było się przekonać w ostatnich miesiącach. Przykładowo, średnia stopa zwrotu z akcji, liczona w dolarze, wyniosła w ostatnich trzech miesiącach – według MSCI – plus 3,4% dla Ameryki Łacińskiej, minus 10,3% dla Europy Środkowowschodniej, minus 11,5 dla strefy euro oraz minus 13% dla azjatyckich emerging markets. Korzyści z dywersyfikacji sektorowej i segmentowej można pokazać na podstawie polskich akcji. Przykładowo w ostatnich trzech miesiącach WIG Banki spadł o 25,1%, WIG Spożywczy spadł o 10,4%, a WIG Budownictwo o 7,5%. Znaczne rozbieżności w stopach zwrotu zanotowały też poszczególne segmenty rynku: mWIG40 stracił 21,7%, a WIG20 18,5%.