Strefa euro: inflacja wzrośnie do 3 proc.?

Przeczytaj także: GPW: duże spółki znowu najsilniejsze

Indeksy spadały od początku sesji, ale po informacjach, które na rynki docierały powinny były spadać dużo mocniej. Już w środę reakcja rynku na skoordynowaną akcję banków centralnych sygnalizowała, że inwestorzy nie wierzą, żeby to posunięcie zmieniło sytuację w sektorze finansów. W czwartek stawki na rynku międzybankowym (LIBOR, EURIBOR) zmieniły się nieznacznie, a to było jeszcze bardziej wymowne. Nieufność i strach nadal królują na rynku kredytowym. Nie zapominajmy jednak, że czekamy na koniec roku, a to znaczy, że zarządzający czekają na premie. Wiadomo było, że bez walki się nie poddadzą. I rzeczywiście, indeksy przez 1,5 godziny spadały, potem weszły w męczącą stabilizację, która trwała kolejne ponad 3 godziny i wtedy byki włączyły się do gry i sesja zamknęła się neutralnie. Szukanie logiki takiego zachowanie rynku nie ma sensu. Jest koniec roku, są automatyczne systemy inwestujące (one nie wiedzą, że rośnie inflacja ;-).

Piątek znowu jest zdominowany przez dane o inflacji. Przed południem sprawdzimy, czy rzeczywiście inflacja w strefie euro wzrosła do 3 procent. Mniejszy wzrost osłabi euro, a większy je zdecydowanie umocni. Może też na chwilę obniżyć indeksy giełdowe. Wszyscy będą czekali na dane o amerykańskiej inflacji CPI. To właśnie ta miara inflacji, na którą Fed zwraca szczególną uwagę. Gracze zawsze reagowali mocniej na bazową miarę tej inflacji, ale uważam, że tym razem ważna będzie również liczba główna, bo w swoim ostatnim komunikacie Fed zasygnalizował, że właśnie tą miarą interesuje się coraz bardziej. Jeśli inflacja wzrośnie mocniej niż się tego oczekuje to reakcje mogą być bardzo nerwowe. Ceny akcji spadną, a dolar się wzmocni. Mniejsza od oczekiwań inflacja doprowadziłaby do skrajnie odmiennej reakcji. Poza tym zwiększyłaby nadzieję na styczniowa obniżkę stóp, a to dałoby bykom paliwo do końca roku.

Czterdzieści pięć minut po tej publikacji dowiemy się jeszcze, jaka w USA był dynamika produkcji przemysłowej i wykorzystanie potencjału produkcyjnego. Zazwyczaj dane te nie prowokują graczy do żywych reakcji, ale tym razem może być inaczej. Można bowiem sobie wyobrazić dwa skrajne scenariusze (jest ich więcej). Jeśli inflacja wzrośnie mocniej niż się tego oczekuje, a produkcja spadnie, to inwestorzy zaczną bać się stagflacji (duża inflacja i słaby rozwój). Jeśli inflacja wzrośnie nieznacznie, a produkcja całkiem mocno to rynek dostanie bardzo mocny impuls popytowy: recesja nie jest groźna, a obniżka stóp nadal możliwa.

Wszystkie opinie i prognozy przedstawione w niniejszym opracowaniu są jedynie wyrazem opinii autorów w dniu publikacji.