Niepewny sektor finansowy USA

Przeczytaj także: Rynek kredytowy wpłynie na decyzję Fed?

Niepewność jednak wstrzymywała popyt, co doprowadziło do osuwania się indeksów. Pomagała Europejczykom utrzymująca się słabość europejskiej waluty. Również dane o produkcyjnej części gospodarki strefy euro i stopie bezrobocia nie mogły nikogo zmartwić. Publikacje europejskich indeksów PMI sygnalizowała, że co prawda ten sektor rozwija się powoli, ale jednak szybciej niż tego oczekiwano, a bezrobocie spadło do 7,2 proc. Niepewny początek sesji w USA przypieczętował wynik sesji – indeksy spadły, ale można to było uznać za nic nieznaczącą korektę.

Poniedziałek na giełdach w USA rozpoczął się niezbyt dobrze. Już w piątek po sesji Moody's Investors Service zapowiedział, że przygotowuje olbrzymie cięcie ratingów (największe od czasu wybuchu kryzysu) dla zależnych od banków SIV (Structured Investment Vehicles). Najbardziej dotyczyło to SIV zależnych od Citigroup. W sumie obniżenie ratingów może dotyczyć długu o wartości105 mld USD. Jeszcze dwa tygodnie temu taka zapowiedź wywołałaby na giełdach akcji dużą przeceną. Tym razem indeksy prawie natychmiast po początkowym spadku zaczęły się podnosić.

Sporo udziału miał w tej poprawie nastrojów Henry Paulson, sekretarz skarbu USA. Zapowiedział, że prawdopodobnie do końca tygodnia powstanie plan przesunięcia wzrostu rat kredytów dla niektórych zagrożonych tym procesem kredytobiorców poza rok 2008. Stwierdził też, że amerykańska gospodarka jest bardzo mocna (urzędowy optymizm), a proponowany plan zmniejszy ryzyko spowolnienia. Ciekawe, że teraz dopiero budzi się zarówno administracja ja i Kongres. W ostatnich latach, kiedy instytucje kredytowe wydały prawie 200 mln dolarów na lobbing po to tylko, żeby nie powstały akty prawne regulujące ich działanie, politycy zamykali oczy i starali się rosnących problemów nie widzieć. Gracze już od tygodnia o projekcie tego planu wiedzieli, ale powtarzanie, że za chwile wejdzie w życie musiało „bykom” pomagać (szczególnie przed posiedzeniem FOMC).

Jedyne opublikowane w poniedziałek dane makro nie były zachwycające. Indeks amerykańskiego instytutu ISM, pokazujący jak rozwija się produkcyjna części gospodarki w USA, spadł z 50,9 do 50,8 pkt. Spadek niewielki, a oczekiwany był nawet większy (50,5 pkt.), ale nie skala spadku była tu najważniejsza. Poziom 50 pkt. oddziela recesję od rozwoju, z czego wynika, że ten segment jest ciągle niezwykle bliski recesji. Od dłuższego czasu panuje w nim stagnacja. W połączeniu z niezłymi danymi makro ze strefy euro raport ten był dobrym pretekstem do podniesienia kursu EUR/USD. Jednocześnie jednak mocno spadał kurs USD/JPY (korekta), więc surowce znowu nie miały wytyczonego jednoznacznie kierunku. Rynek ropy i miedzi skorygował ostatnie spadki/wzrosty, więc ropa zdrożała (nieznacznie, jest to tylko ruch w kierunku szyi podwójnego szczytu), a miedź staniała.

Na giełdach akcji gracze byli co nieco skonsternowani. Z jednej strony były kolejne zagrożenia dla sektora finansów, a z drugiej plan ratunkowy. Do 19.00 przeważał plan, ale potem zaczęła się realizacja zysków, co po pięciu sesjach zwyżki dziwić nie mogło. Najgorzej zachowywały się spółki sektora finansowego, ale daleko tam było do paniki. Brak presji podażowej dawał w ostatniej godzinie handlu szansę bykom. Nie udało im się jednak tej sytuacji wykorzystać. Indeksy całkiem wyraźnie spadły, ale uważam, że była to tylko niezbędna już korekta.