Czym są warranty?

Przeczytaj także: Obligacje strukturyzowane - nowość GPW

Po co emituje się warranty opcyjne?

Emitentem warrantów opcyjnych jest podmiot, który oszacował zmianę wartości instrumentu bazowego w czasie i poprzez emisję warrantu opcyjnego niejako "zakłada się z rynkiem", że szacunek ten jest prawidłowy (w praktyce ryzyko płynące z tego zakładu jest w odpowiedni sposób zabezpieczone i przemyślana emisja warrantów opcyjnych ma w sobie więcej z kalkulacji opartej na rachunku prawdopodobieństwa niż z wiary w łut szczęścia).

W miarę jak upływa czas od emisji warrantu i zbliża się czas jego wykonania, warunki rynkowe mogą wskazywać, że cena po której emitent zobowiązał się kupić albo sprzedać instrument bazowy (tzw. cena wykonania) jest bardziej lub mniej korzystna od ceny rynkowej, co wpływa na sposób w jaki szacowana jest wartość warrantu. W zależności od sytuacji na rynku, warrant umożliwia więc albo jego emitentowi albo jego posiadaczowi osiągnięcie zysku wynikającego z różnicy między ceną wykonania jaka została określona w warrancie a ceną rynkową.

Czym warranty opcyjne różnią się od opcji i warrantów subskrypcyjnych?

Podobnie jak opcja, warrant jest instrumentem zbywalnym, ale od opcji odróżnia go to, że jego emitentem jest konkretny podmiot podczas gdy opcja ma bardziej abstrakcyjny charakter, ponieważ przy obrocie opcjami tzw. central counterparty stanowi raczej pośrednika pomiędzy podmiotami, które zawierają symetryczne kontrakty opcyjne o przeciwnym zwrocie. Pomimo tej różnicy podkreślić jednak należy bardzo silny związek opcji i warrantów opcyjnych - można powiedzieć, że kontrakt opcji przybiera postać warrantu opcyjnego, jeśli zostaje wyemitowany jako papier wartościowy w serii, skierowany do nieoznaczonego kręgu adresatów.

Natomiast różnica między warrantem subkrypcyjnym a opcyjnym polega na tym, że warrant subskrypcyjny emituje spółka na własne akcje (i nie musi określać w nim ceny objęcia akcji) podczas gdy warrant opcyjny możne uplasować na rynku dowolny emitent papierów wartościowych, wskazując dowolny instrument bazowy i jego cenę w określonym punkcie przyszłości.

Realizacja warrantu opcyjnego

Teoretycznie realizacja prawa z warrantu polega na tym, że w określonym momencie przyszłości jego emitent powinien nabyć od posiadacza warrantu albo sprzedać mu instrument bazowy po określonej cenie. Jednak w praktyce dostarczenie instrumentu bazowego zastępowane bywa przez rozliczenie pieniężne, wynikające z porównania ceny ustalonej w warrancie i ceny rynkowej (tzw. rozliczenie nierzeczywiste).