Kredyt we frankach - jakie zapisy musi zawierać wyrok sądu?

Należy zatem podkreślić, że w wyroku, który w pełni zabezpiecza interesy kredytobiorcy powinien znaleźć się zapis, że bank ma nie tylko zwrócić „nadpłaconą” przez kredytobiorcę kwotę, ale również ustalić, że konkretne zapisy nie obowiązują kredytobiorcy na przyszłość, a kredyt nigdy nie był powiązany z kursem franka szwajcarskiego. Niezmiernie ważna jest zatem sama konstrukcja pozwu i szczegółowe wykazanie interesu prawnego w „roszczeniu o ustalenie” obok roszczenia o zapłatę. Sąd może bowiem wydać wyrok jedynie na podstawie żądania określonego przez kredytobiorcę w pozwie, ponieważ nie może orzec „ponad żądanie”.

Dlaczego jest to takie ważne?

Pojawiały się już bowiem doniesienia medialne, z który wynika, że co prawda bank wypłacił „nadpłaconą kwotę kredytu” ale nie uznawał, że klauzule przeliczeniowe nie wiążą kredytobiorcy na przyszłość, ponieważ sąd nie zaznaczył tego w sentencji wyroku.

Co ciekawe w zakresie jednego z banków prokuratura wszczęła nawet śledztwo w tym zakresie. Oczywiście finalnie klient zapewne uzyska, to o co tak naprawdę walczył, jednakże w skrajnych przypadkach konieczne może się okazać ponowne pozwanie banku. Tym razem o ustalenie, że konkretne klauzule nie wiążą kredytobiorcy na przyszłość.

Ponowne pozwanie banku niesie za sobą dodatkowe koszty prowadzenia sprawy, a także dodatkowy stres dla kredytobiorcy. Niezwykle ważne jest zatem najpełniejsze sformułowanie roszczeń pozwu, tak aby Sąd w sentencji wyroku mógł orzec zarówno w zakresie „zapłaty”, jak i „ustalenia”, co do którego bank nie będzie mógł mieć możliwości manewru.

Co zatem należy zrobić, aby w pełni zabezpieczyć swoje interesy?

Wyrok w pełni zabezpieczający interesy kredytobiorcy, to taki, w którym sąd zasądza określoną kwotę na jego rzecz i dodatkowo ustala, jakie konkretne zapisy mają zostać „wykreślone z umowy”.

Czy uzyskanie takiego wyroku jest możliwe?

Jak najbardziej jest to możliwe, a co najważniejsze tego typu wyroki już zapadają. W dniu 26 czerwca 2019 r. w Sądzie Okręgowym w Warszawie, w sprawie o sygn. akt XXV C 2911/18 zapadł przełomowy wyrok zasądzający „nadpłaconą kwotę kredytu”, a także ustalający, że kredytobiorcy nie są już związani konkretnymi zapisami zawartymi w umowie oraz w regulaminie właśnie w zakresie klauzul przeliczeniowych. Sąd wymienił zatem wszystkie niezgodne zapisy w sentencji wyroku. Wyrok ten uzyskała adwokat Anna Wolna-Sroka wspólnie z adwokatem dr. Jackiem Czabańskim, którzy działają wspólnie w ramach Kancelarii adwokackiej dr. Jacka Czabańskiego.

Sąd w ustnych motywach rozstrzygnięcia wskazał, że jest to wyrok precedensowy, ponieważ po raz pierwszy ustalił, że konkretne klauzule zawarte w umowie nie wiążą kredytobiorcy na przyszłość, a strona powodowa wykazała interes prawny w roszczeniu o ustalenie obok roszczenia o zapłatę. Wyrok jest o tyle interesujący, że bank na podstawie samej sentencji wyroku jest zobowiązany do wyeliminowania konkretnych klauzul przeliczeniowych z umowy (w tym do wyeliminowania samej indeksacji). Konsekwencją czego saldo kredytu od samego początku było wyrażone w złotych polskich, a zatem aktualna wysokość zobowiązania kredytobiorcy została zmniejszona o około 350 tysięcy złotych. Wyeliminowanie z umowy klauzul przeliczeniowych powoduje, że umowa ma być dalej wykonywana jako kredyt złotowy oprocentowany stawką LIBOR.

Uzyskanie tego typu wyroku w pełni zabezpiecza interesy kredytobiorcy, ponieważ bank nie ma możliwości manewru w zakresie dalszego wykonywania umowy i jest zobowiązany do poprawnego ustalenia salda kredytu w złotówkach.

Co w przypadku złożenia pozwu do sądu, jedynie w zakresie „roszczenia o zapłatę”?

Warto podkreślić, że kredytobiorca, który złożył już swój pozew, może dokonać modyfikacji swojego roszczenia jedynie do zakończenia sprawy w I instancji. W II instancji zmiana roszczenia nie jest bowiem możliwa.

Orzecznictwo cały czas się kształtuje, jednakże warto zabezpieczyć w pełni swoje interesy. Bank oczywiście może dobrowolnie wykonać wyrok, który nie będzie wprost w sentencji wskazywał jakie zapisy mają nie wiązać kredytobiorcy. Pytanie jednak, czy warto z góry zakładać dobrą wolę banku?