Umowa faktoringowa na celowniku

Przeczytaj także: Obalamy 3 główne mity nt. faktoringu

Co powinno znaleźć się w umowie faktoringowej i na co należy zwrócić szczególną uwagę? Oto, co mówi na ten temat ekspert firmy faktoringowej Bibby Financial Services.

Umowa faktoringowa pozwala przedsiębiorcy przenieść na faktora własne wierzytelności. Firma faktoringowa zobowiązuje się natomiast do szybkiego finansowania przedsiębiorcy, prowadzenia wszelkich rozliczeń związanych z wierzytelnościami, administrowania dokumentami oraz – jeżeli jest to konieczne – dochodzenia długu od dłużnika. Każdorazowe zawarcie umowy faktoringowej poprzedzone jest analizą potencjalnego klienta oraz wszelkich dostarczonych przez niego dokumentów. Proces dostosowywania odpowiedniej oferty związany jest również z analizą kondycji odbiorców – wyjaśnia Jerzy Dąbrowski, Dyrektor Generalny firmy faktoringowej Bibby Financial Services.

Wprawdzie umowę faktoringową podpisują dwie strony, ale wymaga zaznaczenia, że faktoring ma trójstronny stosunek prawny. Mówi ona bowiem o trzech podmiotach: faktorancie, faktorze oraz dłużniku, które przez cały czas jej obowiązywania starają się utrzymywać dobre relacje. Te ostatnie są warunkiem koniecznym prowadzenia dalszej współpracy. Jak wyglądają ich prawa i obowiązki?

Przedsiębiorca (faktorant) ma prawo do m.in. terminowego otrzymywania środków wynikających ze sprzedaży wierzytelności. Do obowiązków klienta faktoringowego należy m.in. dostarczenie faktorowi niezbędnej dokumentacji dotyczącej transakcji z dłużnikami. A ponadto uiszczanie wszelkich opłat wynikających z umowy oraz dostarczanie elektronicznie faktur wraz z potwierdzeniami odbiorców, stanowiących podstawę finansowania.

Firma faktoringowa (faktor) posiada m.in. prawo do weryfikacji faktoranta pod kątem kondycji finansowej, w tym do sprawdzenia sprawozdań finansowych i poziomu zwrotów towarów. Co więcej, może ona wypowiedzieć umowę faktorantowi, w przypadku naruszenia przez niego jej warunków lub jego pogarszającej się sytuacji finansowej.

Pobiera także opłaty wynikające z umowy faktoringowej. Do obowiązków faktora należy natomiast sumienne wywiązywanie się z ustalonych warunków oraz przejęcie ryzyka niewypłacalności odbiorcy (faktoring pełny).

Ostatnim podmiotem współpracy jest dłużnik – odbiorca – choć nie jest on stroną w umowie faktoringowej wywiera duży wpływ na jej prawidłowe funkcjonowanie. Porozumienie między faktorem a faktorantem zmienia dla niego jedynie odbiorcę należności.

Przedsiębiorcy podpisując umowę powinni zwrócić również uwagę m.in. na takie elementy jak wartość przyznanego limitu finansowania czy określenie waluty, w jakiej prowadzona ma być transakcja. Według Polskiego Związku Faktorów w Polsce najczęściej są one podpisywane w PLN, EUR, USD, GBP, CZK, SEK czy JPY.