Dla kogo świadczenie rehabilitacyjne ZUS?

Przeczytaj także: Ubezpieczenie zdrowotne a chorobowe - w czym tkwi różnica?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, na zwolnieniu lekarskim możemy przebywać nieprzerwanie przez 182 dni, a w przypadku ciąży i gruźlicy - przez 270 dni. Ten dość długi okres nie zawsze jednak starczy na powrót do pełnego zdrowia. Wtedy przydać może się przyznawane na maksymalnie 12 miesięcy świadczenie rehabilitacyjne, dzięki któremu możemy kontynuować leczenie i rehabilitację. Uzyskamy je, o ile lekarz orzecznik stwierdzi, że kolejne miesiące leczenia dadzą nam szansę na powrót do pracy. Konieczne jest również dochowanie terminu - kompletny wniosek musi trafić do właściwego - według miejsca zamieszkania - oddziału ZUS na minimum 6 tygodni przed zakończeniem okresu pobierania zasiłku chorobowego. Zazwyczaj jest to około 120 dnia zwolnienia lekarskiego, a w przypadku ciąży i gruźlicy – około 228 dni. O formalności warto jest zadbać jak najwcześniej, ponieważ na wypłatę świadczenia rehabilitacyjnego ZUS ma 30 dni od momentu jego przyznania.

- Świadczenie rehabilitacyjne jest zatem czymś na kształt kontynuacji zasiłku chorobowego. Możemy je otrzymać wtedy, gdy wyczerpaliśmy już cały okres zasiłkowy i nadal jesteśmy niezdolni do pracy, ale dalsze leczenie lub rehabilitacja dają nadzieję, że do niej wrócimy – mówi Iwona Kowalska regionalny rzecznik prasowy ZUS na Dolnym Śląsku.

Świadczenie rehabilitacyjne możemy pobierać maksymalnie przez rok. O tym, czy nam się należy, decyduje lekarz orzecznik ZUS. Od jego orzeczenia można wnieść sprzeciw do komisji lekarskiej w ciągu 14 dni od daty doręczenia tego orzeczenia. Na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika albo komisji lekarskiej ZUS wydaje decyzję w sprawie przyznania świadczenia rehabilitacyjnego.

- O świadczenie rehabilitacyjne może także starać się osoba, która już po zakończeniu chorobowego ubiegała się o rentę z tytułu niezdolności do pracy, ale lekarz orzecznik ZUS uznał, że stan jej zdrowia rokuje odzyskanie zdolności do pracy i w związku z tym wystarczające będzie przyznanie mu tego świadczenia, a nie renty – wyjaśnia Iwona Kowalska.

Warto dodać, że o świadczenie może starać się nie tylko pracownik, ale również zleceniobiorca lub osoba prowadząca działalność gospodarczą, jeżeli podlegali ubezpieczeniu chorobowemu.

Wysokość świadczenia rehabilitacyjnego: Nie ma jednej wysokości świadczenia rehabilitacyjnego. Wynosi ono:

1. 90 proc. podstawy wymiaru zasiłku chorobowego - za okres pierwszych 90 dni,
2. 75 proc. podstawy wymiaru zasiłku chorobowego - za pozostały okres,
3. 100 proc. podstawy wymiaru zasiłku chorobowego - jeśli niezdolność do pracy przypada w okresie ciąży,
4. 100 proc. podstawy wymiaru, jeśli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową.

Płatnikiem świadczenia może być albo pracodawca, albo oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych tak jak w przypadku zasiłku chorobowego. Średnia wysokość świadczenia rehabilitacyjnego w kraju pod koniec ubiegłego roku wynosiła około 1568 zł miesięcznie.

Dokumenty, które trzeba złożyć w ZUS

I. Świadczenie rehabilitacyjne przyznawane jest na wniosek ubezpieczonego (ZUS Np-7) złożony w oddziale ZUS właściwym według miejsca zamieszkania. Do wniosku o świadczenie powinno być dołączone zaświadczenie o stanie zdrowia (druk ZUS N-9) wypełnione przez lekarza leczącego oraz wywiad zawodowy z miejsca pracy (druk ZUS N-10) . Wywiad zawodowy nie jest wymagany, jeżeli niezdolność do pracy powstała po ustaniu tytułu ubezpieczenia lub gdy wnioskodawcą jest osoba prowadząca działalność pozarolniczą.

II. W razie niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy ubezpieczonego będącego pracownikiem należy dołączyć również protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy. Gdy niezdolność do pracy spowodowana wypadkiem przy pracy dotyczy pozostałych ubezpieczonych trzeba załączyć kartę wypadku przy pracy. Natomiast w razie niezdolności do pracy spowodowanej chorobą zawodową koniecznie trzeba dołączyć decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej, wydaną przez inspektora sanitarnego.

III. W sytuacji, gdy świadczenie jest wypłacanie przez ZUS, niezbędne jest zaświadczenie płatnika składek. Jest ono wystawiane na różnych drukach. W przypadku pracowników jest to druk ZUS Z-3. Ubezpieczeni wykonujący pozarolniczą działalność, ubezpieczeni współpracujący z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz duchowni wypełniają druk ZUS Z-3b, a pozostali ubezpieczeni - druk ZUS Z-3a.

IV. Zaświadczenie płatnika składek nie jest wymagane, jeżeli było złożone do ustalenia prawa do zasiłku chorobowego i nie uległy zmianie okoliczności mające wpływ na prawo, wysokość i podstawę wymiaru świadczenia. Jeżeli natomiast o przyznanie świadczenia stara się osoba, która nie jest już objęta ubezpieczeniem chorobowym, powinna dołączyć do tego zestawu oświadczenie na druku ZUS Z-10.