Są chętni na polskie obligacje skarbowe

Przeczytaj także: Na obligacje skarbowe brakuje chętnych

– Mimo że Europa Środkowo-Wschodnia często jest postrzegana jako jednolity obszar, a jej rynki podobnie reagują na globalne zmiany nastrojów, różnice w danych fundamentalnych zdają się wyjaśniać rozbieżności w spreadach w regionie. Sytuacja ta ponadto zdaje się mieć wpływ na skalę odporności na rosnącą niechęć do podejmowania ryzyka – mówi Kotian.

Podatność danego kraju na zmiany globalnego poziomu awersji do ryzyka jest przede wszystkim blisko związana z jego relatywnym ratingiem. Innymi słowy, państwa z silnymi fundamentami (niski relatywny rating) są bardziej odporne na globalne zawirowania.

Analizy Erste wykazują, że przy obecnym poziomie awersji do ryzyka na świecie poprawa relatywnego ratingu o jedną pozycję powinna iść w parze ze spadkiem CDS-ów średnio o 30 p.b. Podobny, ale mniejszy wpływ na CDS-y powinny mieć zmiany w zakresie deficytu na rachunku bieżącym (redukcja o 1 p.p. może prowadzić do spadku kursu CDS-ów średnio o 6 p.b.).

Jeśli chodzi o prognozy dla obligacji regionu CEE na czwarty kwartał 2014, kluczowe znaczenie będzie miał rozwój wydarzeń poza regionem. Wiele krajów Europy w zasadzie wyczerpało już potencjał spadków rentowności, a obecne poziomy (w wielu krajach poniżej 1% dla obligacji 5-letnich) nieadekwatnie dyskontują ryzyko wzrostu kursów. Biorąc to pod uwagę, obligacje skarbowe wielu państw w CEE w dalszym ciągu oferują bardziej zrównoważony rozkład ryzyka wzrostów i spadków oraz powiązane z tym korzyści w postaci wyższych rentowności. Analitycy Erste widzą ponadto pewien oportunistyczny potencjał do krótkoterminowych wzrostów walut Węgier i Polski przed końcem roku, co powinno dodatnio wpłynąć na wyniki Erste CEE Local Currency Bond Index.

Pozycja płynnościowa rządów w regionie CEE w zasadzie jest komfortowa.

Patrząc na sytuację w zakresie wykupu obligacji oraz bufory kasowe państw w regionie CEE oraz Turcji, wiele z nich nie musi się szczególnie spieszyć ze zwiększeniem podaży. Niektóre kraje powinny w IV kwartale zmniejszyć poziom długu publicznego albo poprzez odkup obligacji, albo zmniejszenie emisji pierwotnej, tak aby utrzymać zadłużenie poniżej poziomu hamulca wydatkowego (Słowacja, Węgry). Inne zaś mają bardzo duże zasoby środków (Czechy, Słowenia), co pozwoli im w IV kwartale – a może również później – nie emitować więcej papierów niż wykupią. Gdzieindziej niewykluczone jest prefinansowanie potrzeb pożyczkowych na 2015 rok (np. Polska), natomiast jeszcze inne kraje muszą wciąż pozyskać istotne finansowanie na rok bieżący ze względu na konieczność domknięcia planu finansowania bądź z uwagi na zbyt niskie bufory kasowe (najlepszym przykładem tej drugiej sytuacji jest Rumunia).

W przypadku emisji na rynkach zagranicznych możemy się spodziewać aktywności Chorwacji, Serbii, Rumunii i Turcji z myślą o prefinansowaniu na 2015. Z kolei Polska i Słowacja mogą wyjść na rynek na początku 2015 roku.

Za sprawą dodatkowych kroków, na jakie zdecydował się Europejski Bank Centralny, zaangażowanie inwestorów zagranicznych w środkowoeuropejskie papiery skarbowe powinno utrzymać się na obecnym poziomie albo nawet wzrosnąć. Banki utrzymują zwiększony apetyt w świetle ogólnie wysokiej płynności w systemach bankowych regionu CEE. Wyjątkiem są Węgry, gdzie przewalutowanie kredytów w obcych walutach na kredyty w forincie może zwiększyć popyt na płynność w forincie i tym samym zredukować apetyt banków na papiery skarbowe.

Banki centralne w regionie powinny dalej dociskać krótki koniec krzywej rentowności, utrzymując stopy procentowe na niskim poziomie (lub nawet je tnąc – np. w Polsce). Inflacja w regionie CEE, po prognozowanej niskiej średniej rzędu 0,4% w 2014 roku, w 2015 powinna utrzymać się poniżej 2%.

Ogólnie rzecz biorąc, umiarkowana podaż pieniądza, oczekiwane wsparcie w postaci instrumentów EBC, niska inflacja i zasadniczo akomodacyjna polityka pieniężna powinny utrzymać rentowności papierów skarbowych państw w regionie CEE na niskim poziomie. Wyjątek w krótkim terminie stanowi Rumunia, gdzie ryzyko polityczne może zwiększyć spready w czwartym kwartale, a relatywnie niskie poziomy rezerw pieniężnych i trudna struktura zamiany obligacji mogą zwiększyć rentowności. Na drugim biegunie leżą Czechy, gdzie rentowności raczej utrzymają się na obecnym niskim poziomie, a (biorąc pod uwagę korzystną pozycję gotówkową, brak planowanych nowych emisji oraz solidne dane fundamentalne) spready względem niemieckich Bundów w 2015 roku mogą nawet wejść na terytorium negatywne – podsumowuje Zoltan Arokszallasi, Senior Economist Fixed Income Research w Erste Group.