"Eneuel Leszek Ciszewski" <p...@c...fontem.lucida.console> writes:

> Co więcej -- znani mi frankowicze nie tylko nie użalają się nad sobą,
> ale odwrotnie -- uważają, że na kupnie mieszkań zarobili, i to nieźle!

Tak było, ale to dotyczyło tych, którzy wzięli kredyty wcześniej
(i często mają już je pospłacane).

I to też nie był żaden wielki zarobek, tylko po prostu brak straty,
którą musieliby ponieść biorąc złotówki, albo może w ogóle nie byliby
w stanie wziąć kredytu w PLN.
Innymi słowy, warunki kredytu w CHF były zbliżone do tych, które były
dostępne na Zachodzie.

> Zazwyczaj ryzyko jest tak podzielone.
> Kantor (też żyjący z wymiany walut) nie ryzykuje tak mocno jak klient.

Ryzykuje jak j.ch.
Że ktoś mu zapłaci fałszywkami, albo np. tym, że ktoś przyjdzie łeb
odstrzelić.
W porównaniu do kantoru, bank wymieniający pieniądz w postaci zapisów na
koncie nie ryzykuje w ogóle. Co nie przeszkadza mu pobierać za tę usługę
dziesiątki razy większej prowizji.

> Małe M? Tak ze 30 metrów kwadratowych? -- 45 metrów kwadratowych
> to już raczej średnie; 64 metrów kwadratowych -- przeciętne...

Może czas zapomnieć już o wyobrażeniach z PRL.
30 m2 to może jest dobre jako kawalerka - pierwsze mieszkanie kupowane
jest jednak zwykle przez małżeństwo/rodzinę.
--
Krzysztof Hałasa