W dniu 2018-12-16 o 11:41, Eneuel Leszek Ciszewski pisze:
>
> Cały ogólniak (jak pamiętam lekcje fizyki) był powtórką
> podstawówki -- choć w ogólniaku byłem w mat-fiz.

Też byłem w mat-fiz.
Nie pamiętam programów nauczania. Być może było to powtarzanie
zagadnień, ale jednak zdecydowanie bardziej z zastosowaniem aparatu
matematycznego niż w podstawówce.
Pamiętam jedno zadanie z olimpiady z fizyki (do zrobienia w domu).
Leżący na stole pierścień obraca się i przesuwa. Wyznaczyć działające na
niego siły. Moje rozwiązanie wzbudziło szczery uśmiech jak pokazałem je
mamie. Zagadnienia fizyczne z rysunkiem zajęły mi 0,5 strony, a potem na
3 stronach wyliczałem wynik. Mama mi mówi: chłopie po tej pół strony
piszesz takiego robaka i w następnej linijce masz wynik, no ale jak nie
mieliście całek to rób jak uważasz.
Zostawiłem tak jak to wyliczyłem bo wyszło mi to samo tylko po drodze
różne wywody co się stanie jak pierścień podzielimy na nieskończenie
wiele nieskończenie małych kawałeczków. Nie wiem dlaczego na matmie nie
mieliśmy całek.

>> Z książki "Pan raczy żartować, Panie Feynman." podobało mi się jak
>> obliczał w ciągu minuty z dokładnością 1% każde wyrażenie, które da
>> się wypowiedzieć w 10s i jakiś inny zagadnięty o przykład gdy
>> przechodził obok rzucił bez zatrzymywania się (tg 10)^100 i Feynman
>> poległ. Naprawianie radia myśleniem też było ciekawe.
>
> Nie znam.

Polecam tę książkę. Cały czas robił sobie jaja. Np. zwracając uwagę na
idiotyzmy towarzyszące projektowi Manhattan.
Przepustki, kontrola - wszystko tajne/poufne, ale robotnicy budujący
jakieś tam baraki zdjęli kawałek płotu aby nie chodzić naokoło. To
Feynman zaczął celowo wychodzić dziurą i wracać przez bramę legitymując
się u strażnika. Albo biurka z szufladami na kluczyk - wykradł dokumenty
od tyłu bo była szpara. A jak jakiemuś generałowi pokazał, że sejfy,
które każdy ma obowiązkowo dają się otworzyć w kilka minut (jeśli
wcześniej miało się dostęp do otwartego sejfu) to reakcją generała był
zakaz wpuszczania Feynmana.
A z radiem to chodziło o to, że jako chłopak (nie wiem 10..12) miał
komuś naprawić radio. Objaw był taki, że po włączeniu wyło
niemiłosiernie, a po minucie, czy dwu się uspokajało i już potem było
ok. Właściciel radia (szczerze wątpiący, że taki gówniarz rzeczywiście
naprawi radio) zajrzał co on robi i zastał go chodzącego po pokoju od
ściany do ściany. Na pytanie co robi Feynman odpowiedział, że myśli. Jak
już doszedł do tego, o co może chodzić zamienił dwie lampy miejscami i
już było dobrze. Gość innym rozpowiadał, że ten chłopak naprawia radio
myśleniem.
P.G.