TFI a fundusze akcji i obligacji

Przeczytaj także: Rating funduszy inwestycyjnych IX 2012

W TFI ostateczne decyzje co kupić, a co sprzedać zapadają zwykle kolegialnie, podczas komitetów inwestycyjnych, to jednak w zespołach zarządzających funduszami w TFI zazwyczaj kto inny odpowiada za portfele akcyjne, a kto inny za strategie dłużne. Taki podział jest w pełni zrozumiały, bo obydwie te działki są na tyle obszerne i odmienne, że jednej osobie byłoby po prostu trudno nad tym wszystkim zapanować. Trzeba mieć na uwadze, że w skład portfeli funduszy inwestycyjnych wchodzi po co najmniej kilkadziesiąt, a niekiedy nawet kilkaset pozycji.

Zarządzającym zdarzają się lepsze i gorsze okresy; lata chude i lata tłuste. Rywalizację z rynkiem raz wygrywają strategie akcyjne, innym razem obligacyjne. W większości przypadków mniej więcej się to równoważy. Ale nie zawsze. Zdarza się, że niektóre TFI z podziwu godną regularnością lepsze wyniki częściej odnotowują tylko w jednej klasie aktywów.

Porównując stopy zwrotu funduszy akcji z funduszami papierów dłużnych w ciągu ostatnich pełnych pięciu latach kalendarzowych, można dojść do wniosku, że w przypadku większości TFI dobre czy złe wyniki jednych i drugich są powtarzalne mniej więcej w tym samym stopniu. Od tej reguły są jednak wyjątki. Najbardziej jaskrawymi przykładami są Noble Funds TFI i Legg Mason TFI. Fundusz Noble Fund Skarbowy w latach 2007-2011 tylko jeden rok zakończył z wynikiem powyżej średniej w swojej kategorii produktowej. Natomiast Noble Fund Akcji w każdym z tych pięciu lat mógł pochwalić się zyskiem wyższym od średniej. Podobnie przedstawia się to w przypadku funduszu Legg Mason Obligacji, któremu jako jednemu z dwóch funduszy (drugim jest Investor Obligacji), ani razu nie udało się wybić ponad średnią, podczas gdy Legg Mason Akcji dokonał tego aż czterokrotnie.

Poza wymienionymi Noble Funds TFI i Legg Mason TFI, większą częstotliwością występowania wyników lepszych od średniej rynkowej w kategorii funduszy akcyjnych mogą pochwalić się (w kolejności alfabetycznej): Investors TFI, KBC TFI, Opera TFI (rodzina funduszy Novo), Skarbiec TFI oraz Union Investment TFI.
Lepsze efekty w przypadku funduszy obligacji notuje przede wszystkim Pioneer Pekao TFI. Podobnie jest w przypadku PKO TFI, Aviva Investors TFI oraz Amplico TFI, BZ WBK TFI i BPH TFI (szczegóły w tabeli powyżej).

Przy okazji takiego porównania można też wyłuskać te towarzystwa funduszy inwestycyjnych, które w jednej i drugiej kategorii najczęściej notują stopy zwrotu wyższe od średniej, jak i te, którym zdarza się to zdecydowanie rzadziej. W tej pierwszej grupie na czoło zdecydowanie wybija się Union Investment TFI. W gronie funduszy akcji rozpatrywanych w tym porównaniu, wymieniony już wyżej fundusz UniKorona Akcji w każdym z ostatnich pięciu lat kalendarzowych plasował się powyżej średniej. Funduszowi UniKorona Obligacje zdarzyło się czterokrotnie. Na wyróżnienie zasługują też PKO TFI oraz Aviva Investors TFI. Z kolei relatywnie słabo wiodło się Investors TFI, Opera TFI (fundusze Novo), ING TFI czy PZU TFI, które i w strategiach akcyjnych i w obligacyjnych częściej wypadały poniżej średniej rynkowej stopy zwrotu.

Trzeba mieć oczywiście na uwadze, że powyższe porównanie opiera się na historycznych stopach zwrotu osiąganych przez poszczególne fundusze i nikt nie może zagwarantować, że w przyszłości będą one powtarzane.