USA: rynek finansowy czeka na raporty Bear Stearns i Goldman Sachs

Przeczytaj także: Słaby dolar pomoże GPW?

W sierpniu inflacja w cenach produkcji (PPI) wzrosła o 1,7 proc. (mniej niż oczekiwane 1,9 proc.), a dynamika produkcji wzrosła tylko o 9 proc. „Tylko”, dlatego, że spodziewano się wzrostu blisko 11 procentowego. To kolejne ostrzeżenie, że gospodarka zaczyna zwalniać. Co bardziej istotne to fakt, że dynamika produkcji rośnie wolniej niż płace, a to powinno wkrótce podnieść inflację.

Nie dlatego jednak złoty nieco w końcu dnia osłabł. Po prostu kosmetyczna korekta EUR/USD wymusiła to nieznaczne osłabienie. W ostatnich dwóch dniach tygodnia zloty powinien nadal pozostać silny, ale w czwartek jego zachowanie będzie zależało od danych makro z USA. W piątek powinniśmy zobaczyć kończącą tydzień korektą.

GPW w środę zachowała się dokładnie tak jak i inne rynki europejskie. Od początku sesji obserwowaliśmy euforyczne, trzyprocentowe (WIG20) otwarcie, a potem nastąpiło powolne osuwanie się indeksów. Czekano na nowe impulsy. Jednak taki marazm nie trwał długo, bo już po 12.00, kiedy byki znowu zaatakowały na innych giełdach europejskich, również nasze indeksy ruszyły znowu na północ. Szczególnie mocny był sektor bankowy i surowcowy. Blisko czteroprocentowy wzrost otworzył indeksowi drogę ku rekordowi wszech czasów. Co prawda nie można wykluczyć, że to jest tylko bardzo silna korekta (na przykład płaska), ale bardziej prawdopodobne jest, że widzimy koniec korekty typu V.

Ostatnie dwa dnia tygodnia będą dla GPW trudnym okresem. Przede wszystkim jednak odfajkujmy publikację skróconego protokołu z ostatniego posiedzenia RPP. Nie będzie miało żadnego znaczenia, chociaż, na tydzień przed posiedzeniem Rady, warto je przestudiować w poszukiwaniu przesłanek do decyzji o poziomie stóp procentowych. A czas dla GPW będzie trudny, bo w piątek wygasają wrześniowa linia kontraktów. To praktycznie zawsze doprowadza do gwałtownych zmian kursów dużych spółek i WIG20. Najczęściej przynajmniej jeden z tych dni jest dniem spadkowym, co nie ma nic wspólnego z koniunkturą na innych rynkach globalnych.

Można więc podsumować, że w ciągu tych ostatnich 2 dni tygodnia najlepiej patrzeć na to, jaki jest trend na zagranicznych giełdach i nie zawracać sobie głowy zmianami indeksów w Warszawie. Trzeba też pamiętać o tym, że niektóre oscylatory weszły już w stan wykupienia, a to zapowiada zbliżającą się korektę.

Po zdyskontowaniu decyzji FOMC czas na korektę

Początek sesji na rynkach europejskich był w środę łatwy do przewidzenia. Indeksy giełdowe rozpoczęły dzień od euforycznego wzrostu, a potem powoli osuwały się. Gracze czekali na dane makro z USA. Stabilizował się też kurs EUYR/USD. Taki stan trwał do południa, ale potem kurs EUR/USD zaczął się szybciej osuwać, a popyt na giełdach się zwiększył i indeksy ruszyły na północ, ale raport kwartalny Morgan Stanley rozczarował rynki, co doprowadziło do lekkiego ochłodzenia nastrojów. Jednak było to tylko chwilowe osłabienie i indeksy wzrosły powyżej 2 procent.

W USA w środę od początku sesji utrzymywał się optymizm. Jak widać nie wszyscy kupili jeszcze akcje licząc na to, że zobaczą w środę korektę. Nie było jej, mimo że raport kwartalny Morgan Stanley zdecydowanie zniechęcał do kupna akcji spółek sektora finansowego. Niespecjalnie zachęcające były też dane makro. Co prawda w sierpniu inflacja w cenach detalicznych (CPI) spadła o 0,1 proc., a inflacja bazowa wzrosła o 0,2 proc., ale do tych danych stosują się jednak te same uwagi, które zmieściłem przy okazji publikacji danych o PPI – w sierpniu ropa gwałtownie taniała, a we wrześniu gwałtownie drożeje.