Fundusze alternatywne i ich strategie

Przeczytaj także: Fundusze hedgingowe mają się dobrze

Nie czekając na decyzje urzędników z Brukseli, takie państwa, jak: Luksemburg, Niemcy, Francja Włochy, Irlandia i Hiszpania wprowadziły własne regulacje dotyczące funkcjonowania funduszy hedgingowych oraz „funduszy funduszy” hedgingowych. Przykładem tego mogę być przepisy, dotyczące instytucji stosujących alternatywne formy inwestowania, zawarte w II rozdziale rozporządzenia 2002/80 luksemburskiego organu nadzoru nad rynkiem usług finansowych (Commission de Surveillance du Secteur Financier, „CSSF”). Fundusze hedgingowe na terenie Księstwa Luksemburga mogą przyjmować następujące formy prawne:

• Société d’Investissement à Capital Variable (“SICAV”), z kapitałem zmiennym lub
• Société d’Investissement à Capital Fixe (“SICAF”), z kapitałem stałym lub
• Fonds Commun de Placement (’’FCP’’), obejmujący pulę aktywów, zarządzaną przez, mającą siedzibę w Luksemburgu, firmę zarządzającą.

Wybór między tymi trzema formami prawnymi wynika głównie z wybranych zasad inwestowania i marketingu.

W Stanach Zjednoczonych tamtejszy organ nadzoru nad rynkiem kapitałowym (Securities and Exchange Commission, „SEC”) wprowadził od lutego br. regulacje nakładające obowiązek rejestracji osób zarządzających funduszami hedgingowymi. Osoby te będą podlegały przepisom Investment Advisers Act na równi ze wszystkimi zarządzającymi aktywami w USA. Autorzy tej inicjatywy wskazują na następujące korzyści wynikające z takiej rejestracji: (i) kontrola i weryfikacja wiedzy zarządzających, (ii) możliwość zbierania przez SEC pełnych informacji o działalności zarządzających, (iii) nałożenie na zarządzających obowiązku udostępniania inwestorom informacji dotyczących konfliktów interesów, (iv) określenie minimalnej wartości inwestycji bezpośredniej, od której zarządzający ma prawo pobierać prowizję od zysku.

Coraz częściej słyszy się głosy, iż regulacja działalności funduszy hedgingowych winna być wprowadzona i koordynowana na poziomie międzynarodowym, ze względu na ich globalny charakter. Można się spodziewać, że przyrost ilości inwestorów wymusi zmiany w tym sektorze, szczególnie w zakresie przejrzystości, raportowania, złagodzenia barier wejścia/wyjścia i dystrybucji.

Fundusze funduszy, czyli hedging dla mniej zamożnych

Pojedyncze strategie, stosowane przez zarządzających funduszy hedgingowych dla celów spekulacyjnych, są nierzadko obarczone znacznym ryzykiem. Powstaje więc pytanie: jak zniwelować takie ryzyko ?

Istotą konstrukcji portfela aktywów jest stosowanie dywersyfikacji aktywów wchodzących w skład takiego portfela. Na skutek takiego działania, strata poniesiona w jednej strategii, zostaje zrekompensowana zyskiem w innej strategii. Stąd, dywersyfikacja portfela aktywów daje wymierną korzyść w postaci ograniczenia jego zmienności. Jednak poprawne konstruowanie zdywersyfikowanego portfela zawierającego udziały w kilku funduszach hedgingowych jest niezwykle trudne. Pojawia się bowiem szereg problemów takich, jak mi.in. konieczność dokonywania analizy wyników finansowych wielu funduszy o różnych strategiach i lokalizacji, stosowanych barierach wejścia i wyjścia i wreszcie - bariera szeroko rozumianej ich dostępności. Rozwiązanie przynosi inwestycja w fundusze, których aktywami są inne fundusze. Takie wehikuły inwestycyjne są określane mianem „fundusz funduszy” (umbrella). Konstrukcja portfela „funduszu funduszy” nie sprowadza się tylko do matematycznej alokacji aktywów na pewną ilość pojedynczych funduszy, co określa się mianem „dywersyfikacji naiwnej”.