Rynek walutowy 11.06-15.06.07

Przeczytaj także: Rynek walutowy 04.06-08.06.2007

Tak zdecydowana zmiana oczekiwań co do następnych posunięć FED w polityce monetarnej była również impulsem dla dalszego umocnienia się dolara, który doprowadził do spadku kursu EURUSD z okolic 1,3550 do poziomu 1,3350, na którym rozpoczynaliśmy kończący się właśnie tydzień.

Kalendarz wydarzeń nie był zbyt bogaty w tym tygodniu, a jego dodatkową cechą był natłok publikacji zaplanowanych na dzień dzisiejszy. W zasadzie wszystkie istotne informacje natury fundamentalnej poznaliśmy właśnie dziś, co musiało się odbić na przebiegu handlu w pierwszej części tygodnia. I rzeczywiście poniedziałek upłynął względnie spokojnie, gdyż inwestorzy odpoczywali po emocjonującej końcówce ubiegłego tygodnia, tym bardziej, że kalendarz wydarzeń był w tym dniu pusty. W rezultacie eurodolar konsolidował się w tym dniu w ramach 1,3330-1,3360, a inwestorzy zbierali siły na dalszą część tygodnia.

Wraz z początkiem europejskiej części wtorkowej sesji dolar znowu stał się towarem pożądanym przez inwestorów, do czego przyczyniły się dalsze spadki cen amerykańskich obligacji. Przecena tych papierów osiągnęła swoje apogeum właśnie we wtorek, gdy rentowność amerykańskich dziesięciolatek przekroczyła 5,31%. Chciałbym przypomnieć, że czerwiec rozpoczynał się ich rentownością w okolicach 4,92%, co oznacza, że w przeciągu tygodnia ich rentowność wzrosła o 0,4 pkt. proc.. Co więcej, we wtorek dolar otrzymał wsparcie ze strony danych makro, a mianowicie słabszej od oczekiwań dynamiki przemysłowej w Strefie Euro, a także lepszego wyniku wskaźnika nastrojów konsumentów IBD. Czynniki te sprawiły, że na koniec dnia eurodolar znajdował się w okolicy 1,33 i wykazywał tendencję do dalszych spadków.

Umocnienie się dolara względem głównych walut było kontynuowane także w środę rano, kiedy to eurodolar spadł w rejo ważnego poziomu wsparcia w okolicy 1,3250-1,3265. Skala spadków rzędu 3 centów, z jaką mieliśmy do czynienia w ciągu ok. półtorej tygodnia z jednej strony zachęciła uczestników do realizacji zysków, a z drugiej okazała się szansą na wejście na rynek inwestorów oczekujących wzrostowej korekty, gdyż z technicznego punktu widzenia istnieje szansa, że jej zakres może sięgnąć nawet okolic 1,3550. Poziom 1,3250-65 okazał się więc tak atrakcyjny, że uruchomiony tam popyt dał skuteczny odpór presji na spadek eurodolara, a istotność tego poziomu została potwierdzona, po opublikowaniu zaskakująco dobrego (1,4% m/m wobec oczekiwanych 0,6%) wyniku dynamiki sprzedaży detalicznej. Bezpośrednia reakcja rynku na tą informację doprowadziła do ok. 30-pipsowego spadku kursu EURUSD, który został jednak wykorzystany do dalszych zakupów pary EURUSD po korzystnych kursach. W efekcie eurodolar szybko odrobił straty, co pozwoliło mu powrócić na koniec dnia w okolice 1,3315, gdzie znajdował się istotny poziom oporu.

W środę, oprócz danych na temat sprzedaży detalicznej opublikowana została także tzw. „Beżowa Księga”, a więc opracowywany przez FED raport na temat sytuacji gospodarczej w USA. Wnioski jakie można było wyciągnąć z tej lektury nie były najkorzystniejsze dla dolara, gdyż w zasadzie sprowadzały się do powtarzanej od dłuższego czasu opinii Bena Bernanke, że w drugiej części roku tempo wzrostu ukształtuje się na umiarkowanym poziomie, natomiast inflacja lekko osłabnie. Taka wizja musiała podziałać na wyobraźnie inwestorów, gdyż ledwo co rynek zrezygnował z oczekiwania na obniżkę stóp procentowych w tym roku, a raport o stanie gospodarki pokazuje, że wzrost może być słabszy natomiast inflacja niższa niż oczekuje tego większość inwestorów.