On 2013-07-17, Krzysztof Halasa <k...@p...waw.pl> wrote:

[...]

>> Nie. TransakcjĘ. Sztuk jeden.
>> Zanim nazbierasz drugi koszyczek, to trochę potrwa.
>> I jeszcze musisz zapewnić ponownie warunki na odczyt karty.
>
> Nie muszę, bo niepowodzenie niczym nie grozi. Natomiast uparcie wydajesz
> się nie zauważać tego, że te "koszyczki" można zbierać jednocześnie.

Przy 2 osobach i bez wzbudzania podejrzeń? Nie.

> Zrozum, ew. fraudster nie stara się zrobić sobie jak najgorzej. On nie
> chce, by to było nieopłacalne. Jeśli nie potrafisz podążyć tym tropem,
> to nie możesz dojść do prawidłowych wniosków.

Zrozum, że to po prostu *jest* nieopłacalne. Stwarzanie dziwnych,
idealnych warunków po to by próbować udowodnić, że to jest opłacalne
daje nieprawidłowe wnioski.

>>> Nie możesz myśleć kategoriami PR
>>
>> A Ty kategoriami fizyka z warunkami idealnymi.
>
> Nie robię tego, przeciwnie - myślę kategoriami elektronika i
> programisty, który często dokładnie takimi rzeczami się zajmuje
> (włącznie z np. programowaniem scalaków siedzących w czytnikach,
> uruchamianiem prototypowych czytników itp).
> Takie życie. Na temat produkcji makaronu się nie wypowiadam.

Myślisz kategoriami teoretyka. Bez sprawdzania "w boju", a przede
wszystkim bez efektu psychologicznego jakie temu towarzyszy.

Zakładasz, że:
- zasięg zawsze będzie idealny
- zawsze znajdzie się ofiara która stoi jak ciołek całą trasę
- z tejże ofiary można ściągnąć bóg wie ile, nieistotne czy
na karcie są/zadziałają limity, czy nie
to o czym z Tobą dyskutować? Jechałeś Ty kiedyś atobusem?

>> Właśnie druga strona musi kalkulować i przewidywać przeszkody by ocenić
>> ryzyko. A nie dziarsko przyjmować warunki idealne.
>
> Ryzyko - tak. Ale Twoje "przeszkody" nie powodują ryzyka. One mają
> rzekomo uniemożliwiać atak, albo czynić go nieopłacalnym.

Ściślej: Czynią go nieopłacalnym.

> A w czym przeszkadza?

Jak transmisja będzie trwała dłużej niż wymagana przez czytnik
(ten końcowy), to w niczym to wg Ciebie nie przeszkadza?

--
Wojciech Bańcer
p...@p...pl