Użytkownik Robert Tomasik napisał:
>
>>Zadzwon do mnie, nagraj rozmowe i ja opublikuj. Wtedy sie dowiesz.
>
> Też mi argument. Powoli dochodzę do wniosku, ze nie za bardzo jest sens z
> Tobą dyskutować, bo uciekasz się do kretyńskich argumentów.

Taki argument jaki dyskutant. Lepiej?

>>Sad swiadka widzi i sprawdza jego tozsamosc. Skad ma wiedziec kto gadal
>>do mikrofonu?
>
> Z zeznań rzeczonego świadka, który rozmowę prowadził. Tyle, że świadek
> przedstawiający treść rozmowy w zeznaniach może się pomylić albo coś
> zapomnieć. Magnetofon nie zapomni. Po za tym, jeśli adwersarz zaprzeczy,
> jakoby rozmowę taką przeprowadził, to pozostaje powołanie biegłego.

OK. I jak Twoim zdaniem biegly ma udowodnic, ze rozmawialem z ta a nie
inna osoba?

>>Najpierw bedziesz musial udowodnic, ze nagrane jet to, co jest nagrane.
>
> Rany Boskie! Tylko czekam, jak każesz mi udowodnić, że nie jestem żółwiem!
> Jakby tego dowieść? Człowieku! Jak mam dowodzić, że nagrane jest to, co
> jest nagrane? Przecież to nie ma sensu. Takie dylematy, to się na
> zajęciach z filozofii przerabia na którymś tam roku studiów. A tu mamy
> przewód sądowy i postępowanie dowodowe. Jak jest nagrane, to jest.
> Wątpliwości mogą być dwie. Po pierwsze, czy nie majstrowano przy nagraniu.
> Po drugie, jakie osoby rozmawiały. W razie wątpliwości powołuje się
> biegłych i tyle.

To tyle wystarczy z reguly zeby obalic dowod.

>>Jak Ci sie uda 1:0 dla Ciebie. Jesli nie, to bekniesz.
>
> Za co?

Juz nie pamietam. Tnij sensowniej cytaty, to moze sie czegos ciekawego
ode mnie dowiesz.

>>Tajemnica korespondencji dotyczy wszystkich. Jesli napiszesz do kogos
>>list, to on nie ma prawa go opublikowac bez Twojej zgody (lub zgody
> sadu).
>
> To wynika z prawa autorskiego i dotyczy publikacji listów. Przepis ten w
> żaden sposób nie dotyczy przedstawienia nagrania jako dowodu w sądzie. Po
> pierwsze dla tego, że nagranie nie jest listem. Po drugie dla tego, że ja
> tego nie publikuję, tylko przedstawiam w sądzie jako dowód. Po trzecie dla

Wszystko dobrze, pozostaje nietrywialny problem udowodnienia
prawdziwosci nagrania.

> tego, że jakby Twój pogląd wprowadzić w życie, to w konsekwencji nie mógł
> byś przedstawić bez mojej zgody Urzędowi Skarbowemu wystawnej przeze mnie
> faktury, bo to też swego rodzaju korespondencja ode mnie do Ciebie - co
> jest oczywiście wierutną bzdurą.

Masz racje, to jest bzdura, bo faktura jest dokumentem ksiegowym, a nie
korespondencja, nawet jesli dostaniesz ja poczta w kopercie ze znaczkiem.

Bartol