Rynek kapitałowy 2012

Przeczytaj także: Co czeka światowy rynek kapitałowy w II poł. 2016 r.?

W ciągu ostatnich 4 lat banki centralne kupiły obligacje o wartości równej 20-30% Produktu Krajowego Brutto krajów, dla których ustalają politykę pieniężną, co pozwoliło na podciągnięcie indeksów giełdowych do poziomu sprzed pęknięcia banki kredytowej w 2007 roku.

Pierwszy kwartał 2012 r. zaczął się w miarę pozytywnie. Rynki, zachęcone pożyczkami udzielonymi bankom europejskim przez EBC, lekko wzrosły.

W drugim kwartale 2012 r. okazało się, że ograniczone działania EBC nie satysfakcjonują graczy giełdowych, którzy przystąpili do wyprzedaży obligacji krajów peryferyjnych Europy. Za rynkiem obligacji poszły rynki akcji. W konsekwencji, drugi kwartał zakończył się dużymi spadkami indeksów giełdowych.

W trzecim kwartale 2012 r., pod naporem polityków europejskich, EBC rozpoczął słowne interwencje, budząc obawy graczy giełdowych, że zacznie skup obligacji krajów peryferyjnych.

W tym samym kwartale do interwencji EBC dołączył FED ze swoją trzecią odsłoną skupu obligacji, co w konsekwencji zaowocowało wzrostem cen obligacji krajów peryferyjnych Unii Europejskiej i indeksów giełdowych.

Wzrost indeksów giełdowych z trzeciego kwartału przeniósł się siłą rozpędu na czwarty kwartał 2012 r., co pozwoliło indeksom giełdowym odrobić straty z całego 2011 roku. Rynki w regionie Europy Środkowo-Wschodniej odnotowały znaczące wzrosty. Najsilniejszy był rynek turecki (wzrost o +61,1% w USD i +52,6% w walucie lokalnej), na co złożyła się relatywnie dobra sytuacja makroekonomiczna Turcji (w porównaniu z większością krajów europejskich), podwyżki ratingów (ocen zadłużenia Turcji) przez agencje ratingowe oraz napływ kapitału związany z relatywnie wysokimi stopami procentowymi i umacniającą się walutą. Najsłabszym rynkiem w naszym regionie była Rosja (wzrost o +10,7% w USD). Przyczyniła się do tego niestabilność polityczna oraz negatywne postrzeganie elit rządzących w Rosji przez inwestorów, a także niepewność odnośnie do przyszłych cen gazu i ropy naftowej.

Krajowy rynek akcji

Polski rynek akcji pozostawał pod bardzo głębokim wpływem sytuacji na rynkach międzynarodowych. Niewątpliwie głównym czynnikiem, który oddziaływał na warszawską giełdę była ekstremalnie ekspansywna polityka pieniężna największych banków centralnych. W środowisku zerowych nominalnych stóp procentowych i ujemnych realnych (po uwzględnieniu inflacji), inwestorzy na całym świecie szukali miejsca, gdzie mogliby uchronić wartość swoich aktywów. Wybór padł między innymi na Polskę, gdzie stopy procentowe banku centralnego są wciąż materialnie powyżej zera (obecnie 4%), zadłużenie publiczne jest relatywnie niskie (ok. 55% PKB) oraz deficyt budżetowy jest pod kontrolą (ok. 3% PKB). Na tle innych krajów pogrążonych w kryzysie Polska prezentuje się pozytywnie i niczym magnes przyciągała w 2012 roku globalnych inwestorów.

Wzrost rynku był jednak bardzo zróżnicowany w zależności od sektorów gospodarki. W czwartym kwartale zakres zmian indeksów sektorowych GPW wyniósł od -31% do +79%.
Najgorszy wynik stał się udziałem branży budowlanej. Kombinacja wysokiego zadłużenia, ogromnej konkurencji na przetargach autostradowych oraz wzrostu kosztów surowców spowodowała praktyczny upadek dwóch największych spółek budowlanych na GPW: PBG oraz Polimeksu. Polimeks, przynajmniej na razie, został uratowany dzięki pomocy publicznej.

W rezultacie rok 2012 był kolejnym rokiem spadku cen akcji spółek budowlanych. Indeks spółek konstruktorskich zniżkował o -30,9%. Słabo radził sobie również segment telekomunikacji. Stało się to za sprawą spółki Telekomunikacja Polska, która z powodu pogorszenia wyników finansowych oraz nadchodzących znaczących inwestycji kapitałowych obcięła dywidendę o 33% oraz zrezygnowała ze skupu własnych akcji. W konsekwencji cała branża telekomunikacyjna spadła w minionym roku o -21,2%.
Najlepszy rezultat przyniosły inwestycje w sektor surowcowy. Główną przyczyną wzrostu tego sektora była aprecjacja kursu akcji KGHM. Niezwykle ekspansywna polityka głównych banków centralnych na świecie powoduje utrzymywanie się wysokich cen surowców, w tym miedzi. W 4. kwartale indeks spółek surowcowych wzrósł o +19,2%, w całym 2012 roku o +78,9%.