Jak inwestować w 2008 roku?

Przeczytaj także: Inwestowanie pieniędzy - 6 błędów inwestorów

Kryzys w segmencie subprime oraz dotychczas ujawnione straty sektora bankowego to najprawdopodobniej mniej niż półmetek faktycznej sagi problemów USA. Można zaryzykować stwierdzenie, że American Dream dobiegł końca. Na długie lata odchodzi rozbuchana tanim kredytem konsumpcja pokolenia baby-boomers, urodzonych nie później niż 20 lat po wojnie. Nowe pokolenie z lat 70. i 80. nabiera świadomości powagi sytuacji, widząc jak duży kredyt otrzymuje w spadku do spłacenia za cudze tłuste lata.

Dwucyfrowych spadków na giełdach amerykańskich (być może nawet większych niż 20 proc.) nie można więc wykluczyć. Tym bardziej, że niemal cały 2007 r. był rokiem ostentacyjnej ignorancji złych zwiastunów gospodarczych przez giełdy. W rezultacie tym więcej przeceny jest do nadrobienia. Stopy dolarowe mogą być jeszcze nieco obniżone, jednak wciąż silna groźba inflacji nie daje tutaj dużego pola manewru. Beztroska z czasów Greenspana długo jeszcze będzie boleć.

Z drugiej strony ulgą dla dolara mogłaby być wygrana kandydata demokratów w wyścigu o fotel prezydencki. Wówczas wojna z terroryzmem na kilku frontach zostałaby znacznie ukrócona, z pożytkiem dla budżetu. Tymczasem ceny domów w USA w br. spadną w tempie dwucyfrowym (10-15 proc.), co nie pozwala oczekiwać scenariusza "recesji w biegu". Ileż to już było "gadających głów" przewidujących dołek w segmencie nieruchomości już rok, półtora temu, gdy bessa dopiero się zaczynała?...

Reszta świata

Amerykańskie problemy przenoszą się do Wielkiej Brytanii, której gospodarka ostatnimi laty zbyt mocno kredytem i nieruchomościami stoi. Właściwie już coraz słabiej stoi, gdyż od jesieni brytyjskie domy tanieją; zaczynają się masowo uruchamiać wyższe odsetki od kredytów hipotecznych (adjustable-rate mortgages kusiły niskimi odsetkami w ciągu pierwszych 2 lat kredytowania, nikt się nie martwił dalszą przyszłością). Recesja zagląda więc do państwa z finansową stolicą Europy.

Najbardziej podatny na załamanie cen nieruchomości jest sam Londyn, w którym tegoroczne premie zarządzających będą skromne na tle ubiegłorocznych, a 10 tysięcy funtów za metr kw. to dla większości pracujących stawka większa niż życie. Barometrem narastających problemów jest funt, który coraz dynamiczniej traci na rynkach walutowych. Nie lepsza rzeczywistość rysuje się w Niemczech, choć frankfurcka giełda mierzona indeksem DAX przez 2007 r. uparcie ignorowała słabnące od miesięcy nastroje w tamtejszej gospodarce.