W dniu 2019-08-05 o 14:56, Robert Tomasik pisze:
> Mnie się wydaje, że jeśli sąd stwierdzi nieważność umowy, to w tym samym
> wyroku musi napisać, co w zamian za to. Termin przedawnienia tych
> roszczeń będzie biegł od uprawomocnienia wyroku. Czemu miałby biec od
> jakiś zamierzchłych zdarzeń?

Tobie się wydaje i może nawet logicznie ale polskie prawo bankowe może
mieć inne zdanie bo gdzieś kiedyś przy jakiejś okazji trzeba było
zabezpieczyć banksterskie interesy wprowadzając nieżyciowy,
niesprawiedliwy, niespójny przepis.
A że teraz może się odbije czkawką. Sorry taki mamy klimat ;-)

"- Zgodnie z polskim prawem tzw. roszczenia kondykcyjne, czyli o zwrot
nienależnych świadczeń, przedawniają się według reguł ogólnych, zatem w
przypadku roszczeń banku rzeczywiście zastosowanie ma trzyletni termin -
przyznaje Szewczyk. Zaznacza, że dotychczasowe orzecznictwo polskich
sądów było spójne i wskazuje na trzy lata od wypłacenia kredytu.

Bieg przedawnienia liczy się od momentu wymagalności roszczenia. Tu
problem jest taki, że nie ma żadnych zapisów dotyczących terminów, bo
nie ma umowy (została uznana za nieważną). Kodeks cywilny wskazuje, że
roszczenie o zwrot stałoby się wymagalne niezwłocznie, bez zbędnej
zwłoki, gdy bank najwcześniej mógł wezwać kredytobiorcę do zapłaty
roszczenia.

W tej korzystnej dla frankowiczów interpretacji bieg przedawnienia
liczyłby się już kilkanaście dni od udzielenia kredytu. Oznaczałoby to,
że potencjalne roszczenia banków dotyczące prawie wszystkich z
istniejących 466 tys. umów hipotek frankowych byłyby już przedawnione.
Kredytów tych ostatnio na dużą skalę udzielano w 2011 r.

z