W dniu czwartek, 15 lutego 2018 11:05:14 UTC+1 użytkownik Liwiusz napisał:
> Teraz to już teoretyczne dywagacje, ale pamiętam z czasów lat '90, jak
> rozkminiano takie tematy, to wniosek był taki, że o uznaniu reklamacji
> nie świadczyło to, że podpis nie jest twój, tylko to, że podpis na
> slipie jest inny niż na karcie. A że karta była skradziona, to
> przeprowadzenie takiego dowodu było zwykle niemożliwe.
No właśnie - jaki jest więc sens podpisywania karty?
Żeby ułatwić złodziejowi podrobienie podpisu?
Więc lepiej na karcie podpisać się w inny sposób niż w banku na wzorze podpisu ;>
Bo miejsce na podpis podpisane jest "podpis posiadacza karty" - ale również
"authorised signature". I to "authorised" odnosi się raczej do "signature", a nie że
to "signarute" należy do kogoś "authorised".
Więc jakoś się ten podpis powinno weryfikować - a się nie weryfikuje - i farsa z tego
wychodzi.
Może dlatego ktoś puknął się w głowę i wymyślił PIN.
Bo ogólnie banki, np. przy wypłatach, podpis weryfikują - i raz miałem taką sytuację,
że musiałem przy wypłacie nowy wzór podpisu zrobić, bo na tyle się zmienił, że się
panu nie spodobało - na szczęście miałem nowy dowód, gdzie podpis był bliższy temu,
jak się podpisałem, niż temu, jaki miał w komputerze zeskanowany z wzoru.

> Potem się pojawiły pierwsze ubezpieczenia środków na karcie, co nie
> miałoby sensu, gdyby rzeczywiście podpis ręką złodzieja miał unieważniać
> transakcję.
O, może tu będzie argument o przewadze kredytówek - choć akurat tylko z citi (za to
akurat w citi można dostać darmową) - citi bierze na siebie fraudy ponad sumę 100zł,
a nie dopiero od 150 euro - a dla platyn bierze na siebie całość - pod warunkiem
zgłoszenia do 72h po utracie karty.