Budzik wrote:
> Użytkownik Poldek p...@i...eu ...
>
>> Banki były pazerne, klienci nie byli co prawda pazerni, tylko
>> kombinowali, że franek będzie dalej taniał i nie chcieli wcale słuchać o
>> zagrożeniach ryzyka kursowego. Co brali we franku śmiali się zarówno z
>> głupków, którzy w ogóle nie biorą "w takich czasach", takich fajnych
>> kredytów we franku, jak też śmiali się z baranków biorących w złotym.
>> Klienci biorący we franku wcale nie chcieli być edukowani, ponieważ oni
>> przecież byli ci sprytniejsi. To, czy bank ma franki, czy firanki, to
>> obchodziło napalonego frankowicza tyle, co dziurawa skarpeta.
>
> Skąd wiesz? Sprzedawałes takie kredyty i próbowales mowic o zagrozeniach
> klientom?

Nie sprzedawałem kredytów, za to pracowałem w korporacji, w której obok
mnie siedziało kilkanaście osób w "wieku kredytowym" i temat był wciąż
wałkowany na pokojach biurowych. Brać, nie brać, jaka waluta, jaka marża
itd... do znudzenia. W końcu ok. jedna trzecia wzięła we franku, parę
osób w złotym. Reszta w ogóle nie wzięła kredytu - niektórzy, bo w
międzyczasie odziedziczyli mieszkania, inni bo się bali kredytów i
woleli mieszkać u teściowej/w wynajętym. W wśród tych, co brali we
franku połowa kupowała mieszkania nie dlatego, że potrzebowali dla
siebie i rodziny - oni mieli gdzie mieszkać. Np. w odziedziczonym, albo
dostali mieszkanie od teścia. Kupowali, bo można było tanio wziąć kredyt
kupić mieszkanie, wynająć je lokatorowi i za 30 lat mieć spłacone. Nie
wiem dlaczego, ale złotówkowi kupowali dla siebie.