Najlepsze fundusze inwestycyjne 2010

Przeczytaj także: Najlepsze fundusze inwestycyjne 2013

Pewnym rozczarowaniem mogą być wyniki funduszy mieszanych aktywnej alokacji, i to zarówno polskich, jak i zagranicznych. Pierwsze zanotowały średnią stopę zwrotu w wysokości 11,9 proc., a drugie 11,8 proc. Rozczarowują dlatego, że niewiele odbiegają od wyników jakie odnotowały fundusze mieszane zrównoważone, a więc takie, które również dzielą portfel na część bezpieczną (głównie papiery dłużne) i ryzykowną (głównie akcje), ale deklarują stałość zakładanej polityki inwestycyjnej, która najczęściej polega na podziale portfela na dwie, względnie równe części i utrzymywaniu takiego stanu rzeczy. Fundusze mieszane polskie zrównoważone zarobiły średnio 11,6 proc., a mieszane zagraniczne zrównoważone 10,06 proc. Nieznacznie gorzej wypadły też fundusze stabilnego wzrostu, które zyskały 9,3 proc.

Fundusze aktywnej alokacji, powstające jak grzyby po deszczu na fali ostatniej bessy, mające być remedium na rynkową huśtawkę, teoretycznie okresowo mogą być raz funduszami obligacji, a raz funduszami akcji. Jak się okazuje, aktywna alokacja aktywów nie przynosi wcale lepszych wyników. A trzeba pamiętać, że te fundusze, w zamian za tzw. aktywne zarządzanie, zwykle życzą sobie od uczestników większych opłat. Swoimi wynikami w 2010 roku raczej nie uzasadniły, czemu pobierają wyższe wynagrodzenie.
Dobre wyniki, zwłaszcza w porównaniu z lokatami bankowymi czy funduszami pieniężnymi, zanotowały w 2010 roku także fundusze polskich obligacji – średnio 6,1 proc. To mniej więcej tyle, ile można było zarobić na dwunastomiesięcznym depozycie, założonym przed rokiem w jednym z banków, które w tym czasie mogły się pochwalić najlepszą ofertą. Ale trzeba pamiętać, że najlepszy fundusz polskich obligacji – SKOK Obligacji – od początku roku zanotował 11,3-proc. stopę zwrotu. Dwa kolejne – UniKorona Obligacje i PKO Papierów Dłużnych Plus – wypracowały ponad 8,5-proc. zyski. Jednak nie wszystkim szczęście sprzyjało. Kłuje w oczy wpadka zarządzających funduszem Allianz Obligacji, który stracił 1,4 proc.

Kłopoty budżetowe części państw ze strefy euro, m.in. Grecji, Irlandii czy Portugalii, wpłynęły na utrzymywanie się w 2010 roku negatywnego sentymentu wobec wszystkich państw, posługujących się wspólną walutą. Nierzadkie są komentarze, że niektóre kraje mogą strefę wkrótce opuścić, a nawet, że w ogóle się ona rozpadnie. Choć prawdopodobieństwo takiego scenariusza jest stosunkowo nieduże, z pewnością rozpala wyobraźnie globalnych graczy. Widać to po odwrocie od europejskiej waluty czy spadkach cen obligacji, co przekłada się też na słabsze wyniki funduszy działających na zachodnioeuropejskich giełdach. Spadek kursu EUR/PLN o blisko 3 proc. w 2010 roku spowodował m.in., że w ujęciu złotowym fundusze dłużne, inwestujące w papiery denominowane w euro, zakończyły rok na 0,3-proc. minusie (licząc w euro zanotowały zysk rzędu 2,5 proc.). Zresztą to właśnie fundusze akcji europejskich rynków rozwiniętych były najsłabszą grupą spośród wszystkich funduszy akcyjnych, notując co prawda zyski, które średnio wyniosły 5,6 proc.