Rynek walutowy 1-31.05.07

Przeczytaj także: Rynek walutowy 1-30.11.06

Niemniej jednak, sytuacja fundamentalna wciąż wydaje się przemawiać na rzecz wspólnej waluty, gdyż gospodarka Strefy Euro nabrała rozpędu i nie zamierza zwalniać. Na razie nie powoduje to znaczącego wzrostu presji inflacyjnej, jednak w perspektywie średnioterminowej ryzyko nadmiernego wzrostu inflacji jest wciąż duże, co zmusza EBC do zacieśniania polityki monetarnej. Narastaniu presji inflacyjnej służy poprawa na rynku pracy, gdyż spadające bezrobocie w warunkach rozpędzającej się gospodarki jest czynnikiem potęgującym żądania płacowe, a więc kluczowa dla polityki monetarnej staje się relacja pomiędzy dynamiką płac a dynamiką wydajności produkcji. Jak na razie tylko jedna podwyżka stóp procentowych miała miejsce, a druga, czerwcowa, została rynkowi zakomunikowana. Wydaje się jednak, że do utrzymania oczekiwań inflacyjnych w ryzach, niezbędne będzie dalsze zacieśnianie polityki monetarnej w dalszej części roku.

Maj był też miesiącem świetnych informacji pochodzących z Polski. Po pierwsze, poznaliśmy rewelacyjny wynik tempa wzrostu w I kwartale (7,4% r/r), a poszczególne czynniki wchodzące w skład rachunku PKB zachowują wysoką dynamikę (konsumpcja i produkcja) lub znacząco przyspieszają(inwestycje). Co prawda wygenerowane zostały sygnały słabnięcia dynamiki, jednak nie były one na tyle poważne, żeby znacząco zaszkodzić polskiej gospodarce, a ich wpływ sprowadzi się zapewne do niewielkiego spadku tempa wzrostu w porównaniu do 7,4% w I kwartale.

Co cieszy jeszcze bardziej, to fakt, że z jednej strony owoce wzrostu zaczęło odczuwać niemal całe społeczeństwo w postaci wzrastających płac w sektorze przedsiębiorstw, a z drugiej inflacja wciąż pozostaje pod kontrolą. Kwietniowa decyzja o obniżeniu stóp procentowych przyniosła pożądany skutek, gdyż ścieżka inflacyjna w jej wyniku przesunęła się w dół. Pomimo tego rynek zaczął już oczekiwać kolejnych podwyżek jeszcze przed końcem tego roku, gdyż nie ulega wątpliwości, że obecne tempo wzrostu przekracza potencjał Polski, a co za tym idzie jest źródłem presji inflacyjnej. Czynnikiem inflacjogennym jest też rynek pracy, a zwłaszcza spadające bezrobocie, trudności ze znalezieniem odpowiednich pracowników oraz żądania płacowe, dlatego tak ważna dla RPP jest obecnie relacja pomiędzy dynamiką płac a wzrostem wydajności.

Pomimo świetnych fundamentów polskiej gospodarki złotówka nie mogła się wiecznie umacniać. Po silnej aprecjacji na początku maja oraz ustanowieniu przez kursy EURPLN oraz USDPLN nowych historycznych dołków przyszedł czas na korektę. Głównego źródła osłabienia krajowej waluty doszukiwałbym się w umacniającym się dolarze, a także w okresowym odpływie środków z rynków wschodzących, dlatego nie jest to zapewne początek długoterminowego trendu wzrostowego. Niemniej jednak rozpoczęta prawie 4 tygodnie temu korekta potrwa pewnie jeszcze przez jakiś czas, tym bardziej, że zapowiada się na pogłębienie spadków przez eurodolara.

Wszystkie opinie i prognozy przedstawione w niniejszym opracowaniu są jedynie wyrazem opinii autorów w dniu publikacji.