NBP: polityka pieniężna na czas kryzysu

Przeczytaj także: Polityka pieniężna 2010

Terminowe transakcje walutowe typu swap polegają na jednoczesnej kasowej transakcji zakupu/sprzedaży i terminowej transakcji sprzedaży/zakupu waluty obcej za złote. Włączenie swapów walutowych do instrumentarium polityki pieniężnej umożliwia Narodowemu Bankowi Polskiemu - w razie zaistnienia takiej konieczności - zasilenie banków w płynność zarówno w złotym jak i walutach obcych - w zależności od potrzeb płynnościowych banków.

Swap walutowy nie oddziałuje na kurs walutowy, ponieważ nie otwiera pozycji walutowej żadnej ze stron transakcji. Z tego względu transakcja taka nie jest interwencją walutową.

Dokonana modyfikacja instrumentarium polityki pieniężnej stanowi uzupełnienie Założeń polityki pieniężnej na rok 2008 w części dotyczącej instrumentów polityki pieniężnej.

Rada Polityki Pieniężnej wspólnie z Zarządem NBP uznały za celowe wykorzystywanie również innych dostępnych instrumentów polityki pieniężnej przewidzianych w Założeniach polityki pieniężnej na rok 2008, w szczególności operacji dostrajających z terminem zapadalności do 3 miesięcy włącznie.

Rada popiera inicjatywę Zarządu NBP zmierzającą do poszerzenia listy zabezpieczeń stosowanych przy udzielaniu kredytu lombardowego i refinansowego przez NBP.