Emerytury najbogatszych sfinansują najubożsi?

Przeczytaj także: Zniesienie limitu składek ZUS zniechęci do nas inwestorów?

Załącznik do Wieloletniego Planu Finansowego zakłada, że skutek netto zniesienia limitu składek ZUS dla sektora finansów publicznych, po uwzględnieniu związanego z tym uszczuplenia wpływów z tytułu PIT i CIT, sięgnąłby w 2020 roku 5,2 mld zł. Federacja Przedsiębiorców Polskich apeluje jednak o rozważenie innego sposobu na osiągnięcie zakładanego przez rządzących efektu fiskalnego. Zastosowanie pakietu szczegółowo opracowanego przez FPP miałoby poprawić saldo polskiego sektora finansów publicznych o 10,4 mld zł w skali roku. Jest to nie tylko dwukrotnie lepszy wynik aniżeli w przypadku zniesienia limitu składek ZUS, ale również gwarancja wypracowania nadwyżki budżetowej.

„Limit podstawy składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wynosi obecnie w skali roku 30-krotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Nie powinno być rolą systemu ubezpieczeń społecznych zapewnienie gwarancji utrzymania poziomu życia najbogatszym osobom, które dysponują szerokimi możliwościami zabezpieczenia się na przyszłość w indywidualnym zakresie. Z tego właśnie powodu w znacznej części krajów Unii Europejskiej funkcjonują rozwiązania podobne do polskiego limitu 30-krotności – np. Austrii, Francji, Niemczech, Włoszech, Holandii, Słowacji, Czechach, Hiszpanii czy Szwecji” – wskazuje Łukasz Kozłowski, główny ekonomista Federacji Przedsiębiorców Polskich, ekspert Centrum Analiz Legislacyjnych i Polityki Ekonomicznej (CALPE).

Propozycja FPP obejmuje uporządkowanie polskiego systemu ubezpieczeń społecznych - czyli modyfikację zasad płacenia składek przez prowadzących działalność gospodarczą oraz powiązanie podstawy ich wymiaru z dochodem, do limitu 30-krotności. FPP zakłada również restytucję, polegającą na zabezpieczeniu okresów składkowych oraz zaewidencjonowaniu składek emerytalno-rentowych dla osób zatrudnianych w przeszłości na podstawie nieoskładkowanych umów zleceń, uwolnieniu przedsiębiorców od ciężaru prowadzenia sporów z ZUS w sprawie interpretacji niejasnych historycznych przepisów art. 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, a także likwidację zbiegów tytułów do ubezpieczeń przy umowach zlecenia.

Równocześnie rozwiązania te miałyby pozytywny wpływ na warunki prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce – osiągnięta zostałaby znacząca poprawa w zakresie pewności prawa. Aktualnie wątpliwości interpretacyjne związane z art. 9 ustawy o systemie o ubezpieczeń społecznych oraz stosowaniem zbiegów tytułów do ubezpieczenia społecznego są poważnym źródłem ryzyka prowadzonej w Polsce działalności gospodarczej. Dzięki proporcjonalności składek płaconych przez przedsiębiorców rozwiązany zostałby natomiast problem nadmiernych obciążeń z tytułu składek w stosunku do rzeczywistych możliwości finansowych firmy – w warunkach bieżącego roku, niższe składki niż obecnie płaciliby przedsiębiorcy uzyskujący miesięczny dochód netto poniżej 5718 zł miesięcznie. Taki system pełniłby również funkcję automatycznego stabilizatora koniunktury w gospodarce – w przypadku spadku zysków przedsiębiorców, ich składki automatycznie uległyby obniżeniu.