Zrozumieliśmy, że oszczędzanie na emeryturę jest konieczne?

Przeczytaj także: Pomyślę o tym jutro, czyli oszczędzanie na emeryturę po polsku

Niemal 9 na 10 obecnych emerytów deklaruje, że nie zbierało pieniędzy na jesień życia, a ci, którzy podjęli się tego wyzwania przeważnie zaczęli bardzo późno, przeciętnie na 13 lat przed przejściem na emeryturę. W efekcie tego, zaledwie co 20 z nich deklaruje, że pieniędzy ma "w sam raz".

Podejście Polaków do oszczędzania ulega wyraźnym zmianom. Ze zrealizowanej w 2015 roku Diagnozy Społecznej wynika, że oszczędzanie na emeryturę jest obecnie drugim deklarowanym przez Polaków celem gromadzenia środków. Taką praktykę potwierdza obecnie 4 na 10 gospodarstw domowych. Dodatkowo, badania przeprowadzone przez prof. Czapińskiego dowodzą, że z myślą o emeryturze zbierana jest już niemal co czwarta oszczędzana złotówka (22,2% łącznych polskich oszczędności).

Polacy powoli również uczą się oszczędzania. Dowodem na to mogą być chociażby wyniki badania zrealizowanego w kwietniu br. przez GFK Polonia na zlecenie Nationale-Nederlanden, z których wynika, że oszczędzanie na emeryturę deklaruje 43% respondentów. Skłonność do gromadzenia środków na jesień życia rośnie wraz z przybliżaniem się do wieku emerytalnego - w grupie wiekowej 45-50 lat oszczędza już 2/3 osób. Co ciekawe i bardzo obiecujące, co trzecia osoba w grupie wiekowej 25-29 lat również odkłada na ten cel. Zainteresowanie tą tematyką objawia się także tym, że co drugi Polak śledzi plany rządowe dotyczące systemu emerytalnego.

Polacy generalnie uważają, że warto oszczędzać by zabezpieczyć swoją przyszłość. Według ubiegłorocznego badania Fundacji Kronenberga Postawy Polaków wobec finansów uważa tak 70% z nas. Jednocześnie 57% uważa, że państwo powinno nas zachęcać do takich praktyk, przy czym 49% uważa, że powinno to robić przez ulgi podatkowe.

Z kolei także ubiegłoroczne badania prof. Czapińskiego Świadomość emerytalna Polaków pokazały jakie są nasze preferencje w kwestii systemowego finansowania świadczeń emerytalnych. 66,8% Polaków jest zwolennikami mieszanego, repartycyjno-kapitałowego lub czysto kapitałowego systemu emerytalnego.

Polacy są również zwolennikami rozwiązań dotyczących współdzielenia odpowiedzialności za przyszłe emerytury z pracodawcami i państwem. Z tego samego badania wynika, że 68% z nas skłonnych byłoby przystąpić do programów oszczędzania na emeryturę z dopłatami państwa lub pracodawców. Jednocześnie 72% gotowych wejść do takiego systemu wpłacałaby do niego miesięcznie do 100 zł. Biorąc pod uwagę przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w gospodarce narodowej wynoszące w 2016 roku 4047 złotych Polacy byliby skłonni odkładać w takim systemie średnio do 2,5% swojego wynagrodzenia brutto.

– Polacy mają świadomość potrzeby oszczędzania na emeryturę i chcą odkładać pieniądze na ten cel. Jednocześnie wydaje się, że potrzebują impulsu i dobrych zachęt, by robić to na większą skalę. Aby upowszechnić długoterminowe oszczędności musimy również pracować na odbudowaniem społecznego zaufania do systemu emerytalnego – tłumaczy Małgorzata Rusewicz, prezes IGTE.

W tegorocznym badaniu CBOS na zlecenie IGTE ocenie Polaków została poddana propozycja w ramach której pracownik regularnie oszczędzałby dodatkowo na emeryturę w wyspecjalizowanej instytucji finansowej objętej nadzorem państwa, a pracodawca byłby zobowiązany dopłacać pracownikowi do tych oszczędności pewną kwotę, np. drugie tyle. 57,4% Polaków oceniło tę propozycję pozytywnie.

Obecnie rząd pracuje nad reformą kapitałowej części systemu emerytalnego. Wedle zapowiedzi od początku przyszłego roku w przedsiębiorstwach zatrudniających powyżej 19 pracowników utworzone zostaną Pracownicze Plany Kapitałowe, programy dodatkowego oszczędzania na emeryturę z domyślnym zapisem, w ramach których pracownicy będą oszczędzali 2 lub 4% swojego wynagrodzenia brutto, przy czym pracodawcy będą uzupełniali składki pracowników odpowiednio o 2 lub 3%.

– Założenia planowanej reformy korespondują ze społecznymi oczekiwaniami. Jednocześnie stanowią odpowiedź na obecne wyzwania makroekonomiczne – konieczność zwiększenia podaży krajowego kapitału, niezbędnego do wzrostu i podniesienia poziomu innowacyjności polskiej gospodarki. Wprowadzenie reformy przy aktywnym udziale jej interesariuszy, w tym pracodawców, może okazać się jedną z naszych najbardziej trafionych, polskich inwestycji – twierdzi Marek Kowalski, przewodniczący Federacji Przedsiębiorców Polskich.