Strategia zarządzania ryzykiem walutowym

Przeczytaj także: Ryzyko walutowe przeraża. Zabezpieczeń ciągle brak

Na szczęście strategia zarządzania ryzykiem walutowym może pomóc małym firmom zabezpieczyć się przed nim. Każda firma powinna mieć taką strategię – wskazane jest posiadanie gotowych narzędzi potrzebnych do radzenia sobie z ryzykiem walutowym.

Strategia co prawda nie wyeliminuje całkowicie ryzyka, ale może pomóc międzynarodowym przedsiębiorstwom zabezpieczyć się przed zagrożeniami, które mogą pogorszyć ostateczny wynik finansowy.

Ocena ekspozycji na ryzyko

Przedsiębiorstwa powinny zacząć tworzyć strategię zarządzania ryzykiem od określenia poziomu zakładanego ryzyka na zagranicznych rynkach.

Następnym krokiem jest określenie poszczególnych kwot ekspozycji walutowej, które chcemy zabezpieczyć. Niektóre przedsiębiorstwa mogą zdecydować się na zabezpieczenie 90% swojej ekspozycji i pozostawienie tylko 10% podlegających wahaniom rynkowym. Inne mogą wybrać ochronę tylko 30% i uważnie obserwować rynek walutowy w kontekście pozostałej kwoty.

Wszystko zależy od tolerancji firmy wobec ryzyka i tego, jak aktywnie przedsiębiorstwo zamierza obserwować rynek wymiany walut. Jeżeli w firmie zatrudniona jest osoba, której zadaniem jest wyłącznie siedzenie za biurkiem każdego dnia i śledzenie kursu, to może zareagować na mające miejsce wahania kursowe. Jeżeli jednak firma nie posiada takich zasobów, powinna zablokować zakładany kurs budżetowy, aby uniknąć konsekwencji jego niekorzystnej zmiany.

Ustalenie ram strategii

Strategia zarządzania ryzykiem walutowym staje się szczególnie istotna, gdy w firmie jest wielu decydentów odpowiedzialnych za kwestie finansowe. Stworzenie sformalizowanych zasad odnośnie ryzyka walutowego pozwala wyznaczyć ramy dla wszystkich osób zarządzających poprzez określenie wytycznych dla różnych scenariuszy, co pomoże uniknąć niechcianych niespodzianek w przyszłości.

Poniżej prezentujemy kilka wskazówek pomocnych w budowie firmowej strategii zarządzania ryzykiem:

1. Kto: Określ zakres odpowiedzialności poszczególnych osób. Gdy tworzysz zasady, wyraźnie zaznacz, kto jest osobą decyzyjną w danych kwestiach. Następnie określ kompetencje każdej osoby decyzyjnej w zakresie realizowania transakcji walutowych czy dokonywania płatności międzynarodowych. Obowiązki mogą być np. podzielone w taki sposób, że jedna grupa przeprowadza transakcje walutowe, kolejna rejestruje wykonywane transakcje, a jeszcze inna nadzoruje pierwsze dwie grupy, upewniając się, że realizowane są cele przedsiębiorstwa.

2. Co: Po pierwsze ważne jest określenie parametrów dla metod hedgingowych, z których firma zamierza skorzystać. Mogą to być takie instrumenty finansowe jak transakcje spot, kontrakty typu forward lub zlecenia sprzedaży. Następnie należy określić finansowe limity dla każdej z osób upoważnionych do wykonywania transakcji walutowych dla firmy. Przykładowo, strategia może pozwalać pracownikowi działu zobowiązań obsługiwać transakcje do kwoty 50 tysięcy złotych, natomiast dyrektor finansowy może być upoważniony do transakcji do kwoty 500 tysięcy złotych, bez konieczności uzyskania dodatkowych zezwoleń.