eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plFinanseArtykułyPorady finansowe › Faktoring a forfaiting - wady i zalety

Faktoring a forfaiting - wady i zalety

2009-04-07 13:56

Przeczytaj także: Faktoring - jakie koszty i formalności?


W przypadku ukształtowania się korzystnego kursu walutowego eksporter może zyskać na dodatnich różnicach kursowych w momencie spływu pozostałych wierzytelności od dłużnika. Natomiast w przypadku, gdy przedsiębiorstwo cechuje się dużą awersją do ryzyka i chce zabezpieczyć wszystkie otwarte pozycje w danej walucie lub też na podstawie wiarygodnych analiz uważa, iż waluta krajowa będzie się znacznie umacniać, wybór tej metody zabezpieczenia nie będzie do końca trafny. Istotnym mankamentem factoringu jest bowiem fakt, iż nie daje ona możliwości uchronienia się przed ryzykiem kursowym w przypadku zobowiązań wyrażonych w walutach obcych.

Forfaiting z kolei polega na zakupie przez bank lub wyspecjalizowaną instytucję finansową (forfaitera) pojedynczych, średnio- lub długoterminowych wierzytelności handlowych, przysługujących eksporterowi od importera (dłużnika), z wyłączeniem prawa regresu w stosunku do eksportera. Wierzytelności, które podlegają skupowi muszą być więc zabezpieczone akceptowanym przez forfaitera instrumentem finansowym np. wekslem własnym.

Ponadto w przeciwieństwie do faktoringu, forfaiting zapewnia wykupienie wierzytelności w 100%, co jednak odpowiednio przekłada się na cenę tej usługi. Forfaitnig jest relatywnie drogi, ze względu na całkowite ryzyko przejmowane przez bank czy inną instytucje finansową. Kupujący należności dyskontuje nabywaną kwotę za cały okres przypadający do czasu spłaty zobowiązań. Koszty obejmują więc: odsetki dyskontowe, dodatkową premia za ryzyko i prowizję za zarządzanie należnościami. Przedmiotem umowy są wierzytelności, które muszą spełnić często dosyć surowe kryteria określone przez bank (do jednych z nich należy wybór waluty uznawanej za powszechnie występującą w obrocie międzynarodowym np. EUR, USD).

W przypadku forfaitigu eksporter po przekazaniu dewizowych wierzytelności forfaiterowi otrzymuje prawie 100% wartości należności (gdyż należy odjąć koszty), które może wymienić po bieżącym kursie walutowym. Dzięki tej metodzie eksporter jest w stanie praktycznie w dniu sprzedaży określić całkowitą wartość należności wyrażonych już w walucie krajowej. Ułatwia to znacznie proces księgowania odpowiednich pozycji bilansowych oraz prawie całkowicie pozwala na wyeliminowanie ryzyka kursowego. Zdaniem ekspertów jest to dogodna metoda zabezpieczania się przed ryzykiem walutowym dla podmiotów, które chcą zabezpieczyć całkowitą wartość otwartych pozycji dewizowych oraz cechują się dużą awersją do ryzyka. Stosuje się ją również w przypadku trudności z oszacowaniem przyszłego kursu walutowego, przy dużym prawdopodobieństwie umocnienia się waluty krajowej eksportera. Istotną wadą, podobnie jak w przypadku faktoringu, jest brak możliwości zabezpieczania przed ryzykiem kursowym zobowiązań wyrażonych w walutach obcych.

Poniższa tabela wskazuje na różnice i podobieństwa factoringu i forfaitingu z punktu widzenia ograniczania ryzyka walutowego.

fot. mat. prasowe

Wyżej opisane metody mają swoje wady i zalety, ważne jest aby potrafić je dostrzec i zastosować w praktyce gospodarczej. W skutecznych zarządzaniu ryzykiem walutowym ważna jest najpierw jego identyfikacja, a dopiero potem rozpoznanie potrzeb i oczekiwań przedsiębiorstwa. Końcowym etapem jest wybór odpowiednich technik zabezpieczania się przed ryzykiem kursowym. Poznanie powyższych metod zwiększa kompetencje podmiotów gospodarczych a umiejętność ich zastosowania przyczynia się do osiągnięcia zamierzonych rezultatów - podsumowują eksperci IPO.pl.

poprzednia  

1 2

oprac. : Regina Anam / eGospodarka.pl eGospodarka.pl

Przeczytaj także

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Wpisz nazwę miasta, dla którego chcesz znaleźć bank.

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: