Inwestowanie w fundusze z ubezpieczeniem

Przeczytaj także: Ubezpieczenia inwestycyjne: fakty i mity

Jeśli wybór wydaje się zbyt duży, zawsze może skontaktować się ze swoim doradcą, albo skorzystać z gotowych portfeli modelowych, które w zależności od preferencji dotyczących akceptowanego ryzyka służą gotowymi rozwiązaniami – w co zainwestować procent swojego portfela. I za te właśnie różnice – w porównaniu do zwykłych TFI – klienci płacą dodatkowe 2 proc. opłaty za zarządzanie.

Wnioski?

Oczywiście jeśli inwestor jest zdecydowany powierzyć pieniądze danemu funduszowi i nie zmieniać swojej strategii przez lata, nie ma większego sensu wybór polisy inwestycyjnej, która oferuje całą platformę różnorakich funduszy. Dopiero wybranie takiej strategii, która wymaga pewnych modyfikacji w czasie (a każda wieloletnia strategia powinna to zakładać, bo absurdalnym byłoby sądzenie, że np. przez 10 lat nie trafi się okres dekoniunktury na rynku akcji, obligacji czy surowców), uwypukla przewagę polis nad ofertą TFI.

Poza większą możliwością wyboru, skorzystania z podpowiedzi doradców przy wyborze funduszu, polisy ubezpieczeniowe oferują jeszcze jedną wartość – trudno wycenianą, bo o charakterze mentalnym. Opłaty likwidacyjne, które nie pozwalają na wycofanie zgromadzonych środków
w dowolnie wybranym momencie powodują, że inwestorzy rzeczywiście tych środków nie naruszają – niezależnie od swojej sytuacji życiowej. A co za tym idzie rzeczywiście budują wieloletnie plany finansowe. W efekcie mogą dysponować naprawdę pokaźną sumą zgromadzoną np. na emeryturę. Tymczasem łatwość wycofywania środków z TFI sprawia, że klienci sięgają po swoje oszczędności za każdym razem gdy ich potrzebują (m.in. finansując wakacje czy inne wydatki o charakterze konsumpcyjnym), nieco lekceważąc swoje potrzeby jako np. przyszłych emerytów. A posiadanie dodatkowej emerytury, w sytuacji znanej już słabości finansowej ZUS, jest i będzie bezcennym udogodnieniem – bez względu na to, jaką rzeczywiście formę oszczędzania na emeryturę wybierzemy.